ذهن توانمند، راز موفقیت در ورزش

حدود ۵۰ متر بیشتر تا خط پایان نمانده؛ نفس زنان می ایستد، دستش را روی ساق پاهایش می گذارد، نفس می گیرد و دوباره با سرعت بیشتری شروع به حرکت می کند. نزدیک و نزدیک تر می شود و از خط پایان می گذرد. خبرنگاران به سوی او هجوم می برند. مربیان حوله ای بر دوشش می اندازند و او که دیگر توان ایستادن ندارد، می افتد.
داستان جان استفن آکواری در المپیک ۱۹۶۸ در میان تمام ورزشکاران سینه به سینه نقل می شود. او که از همان شروع مسابقه زمین خورده و بشدت آسیب دیده بود، با وجود این که ۲۰ کیلومتر تا خط پایان فاصله داشت به مسیرش ادامه داد. او معتقد بود یک اراده قوی بر همه چیز حتی بر زمان غلبه می کند. ماراتن به عنوان یک ورزش استقامتی همواره یکی از سخت ترین رشته های ورزشی بوده که هر ورزشکاری به سادگی از پس آن برنمی آید. امروزه تحقیقات دنیای علم ثابت کرده که برای رسیدن به خط پایان، تنها تمرین و تقویت عضلات اهمیت ندارد بلکه آموزش ذهن و تقویت روحیه نیز به همان اندازه باید مورد توجه قرار گیرد و تحت مراقبت باشد.
به عنوان مثال برای مسابقات ماراتن نیویورک سیتی، ۴۷ هزار دونده با تمرین و ممارست بدن های خود را برای یک رقابت بی نظیر آماده کردند که همواره رعایت برنامه غذایی مناسب برای جذب کربوهیدرات ها به عنوان اولین منبع تأمین انرژی و همچنین چگونگی تامین میزان کافی آب بدن از جمله مواردی است که مورد توجه قرار می گیرد، اما برای رسیدن به خط پایان تنها یک بدن قوی لازم نیست بلکه یک ورزشکار به یک ذهن آماده و روحیه ای مناسب برای مقابله با درد، خستگی و فشار روحی در تمام طول مسیر مسابقه نیز نیاز دارد.
بسیاری از ورزشکاران در مسافت های طولانی، راه هایی را برای مقاومت در برابر ترک مسیر، امتحان می کنند، اما موفق ترین این افراد ضمن تقویت ماهیچه های خود با بیشترین مراقبت از ذهن و آموزش مغز خود قادرند، این مسیر را به بهترین شکل طی کنند.
یک روان شناس دانشگاه انگلستان می گوید: وقتی دونده انرژی اش تمام می شود و بدنش سوخت زیادی را سوزانده است، سیگنال هایی برای کاهش سرعت به مغز ارسال می شود که او را از ادامه مسیر ناامید می کند.
وی معتقد است، کلید موفقیت در تلاش برای پایداری و تدام بر دویدن، آن است که باید به ورزشکار آموزش داد چگونه این سیگنال ها را نادیده بگیرد و آنها را با پیام استقامت جایگزین کند. آموزش ذهن باید یکی از اولین قدم های شروع هر برنامه ورزشی بخصوص برای افراد تازه کار باشد. تحقیقات نشان داده که برای جلوگیری از فرو رفتن در افکار بیهوده و تضعیف کننده، ساعت های طولانی شنا کردن، دوچرخه سواری و دویدن بسیار موثر است، این تمرینات می تواند به تمرکز ذهن روی عملکرد هر یک از اعضای بدن به صورت جداگانه و شکل دادن آنها برای افزایش کنترل زمان و دقت روی آنها کمک کند.
در بعضی افراد مجسم سازی و استفاده از تصورات، روشی است که به آنها کمک بزرگی می کند. به عنوان مثال یک دوچرخه سوار می تواند چیزی شبیه به چرخش چرخ قطار بخار را با هر فشار پدال تصور کند.
وقتی مجسم سازی با شکست مواجه می شود، پرت کردن حواس می تواند موثر باشد. صحبت کردن با خود برای تمرکز نکردن روی درد و عبور از مرحله سخت در بیشتر موارد نتیجه بخش است.
صبر، پذیرش و خرد کردن اهداف بزرگ به اهداف کوچک تر نکات ارزشمندی است که محققان بر آن تاکید دارند. بسیاری از توانایی ها و استعداد ها با تلاش و آموزش رشد می کنند و می توانند در دیگر بخش های زندگی مانند نوشتن کتاب و کسب و کار موثر باشد. تحقیقات نشان داده است که بیشتر ورزشکاران استقامتی در دیگر بخش های زندگی خود نیز موفق هستند. این به آن معنی نیست که آنها از این درد و رنج لذت می برند بلکه آنها در تمام طول مسابقه با کمک گرفتن از ذهن و توانایی های همه اعضای بدنشان برای ادامه مسیر و عبور از خط پایان تلاش می کنند.
منبع: روزنامه جام جم ( www.jamejamonline.ir )