اسلام می گوید زن باید حافظ آبرو و اموال همسرش باشد

قبول کنید بسیاری از دعواهای خانوادگی که در نهایت کارشان به دادگاه کشیده می شود از عدم امانتداری خانم ها سرچشمه می گیرد؛ فرقی ندارد که این خیانت مادی باشد یا معنوی. حتماً دیده اید که بعضی از خانم ها هنوز پای همسرشان به بیرون از خانه نرسیده گوشی تلفن را بر می دارند و با دوست و آشنا صحبت می کنند که در محل کار مشکل دارد، درآمدش کم است. چرا ماشین زیر پایش را فروخته و برای چه نمی تواند میهمانی مفصلی بگیرد! خلاصه آبروی شوهرشان را حراج می کنند. عده ای دیگر هم آنقدر بریز و بپاش می کنند که انگار نه انگار شوهرشان برای این پول زحمت کشیده اند در حالی که بنابر آموزه های دینی، یکی از وظایف زن نسبت به همسر امانتداری است. مهم تر از همه اینکه وقتی اعتماد شوهر از زنش سلب شود. دیگر نه رازش را به او می گوید و نه پولش را در اختیارش قرار می دهد. همین موضوع کافی است که بنیان های خانواده ای به باد برود.

1- مالش را حفظ کن

زن در برابر شوهر وظایفی دارد که یکی از آنها حفظ مال اوست. در آیه 34 سوره نساء آمده است: «فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ / زنان صالح کسانی هستند که متواضع بوده و در غیاب همسر خود حفظ اسرار و حقوق او را در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده رعایت می کنند.» در این آیه شریفه، زنان صالح و درستکار این طور معرفی شده اند . آنها زنانی فروتن بوده و در برابر خانواده خود متعهدند و نه تنها در حضور مرد خانواده بلکه در غیاب او حفظ الغیب می کنند. یعنی در برابر دارایی، ناموس و هر چیزی که به شخصیت مرد مربوط است امانتدارند و وظایف خود را به درستی انجام می دهند. به عبارت دیگر، اموال مرد به عنوان امانت در اختیار زن قرار می گیرد تا از آن استفاده کند. بسیار پیش می آید که زن بیش از شوهرش از اموال و دارایی او استفاده می کند؛ پس باید برای مراقبت و نگهداری از آن تلاش کند تا هم خودش و هم بقیه اعضای خانواده از آن بهره ببرند و مرد خانواده برای تعمیر یا تهیه دوباره لوازم خانه به زحمت نیفتد. در جلد چهاردهم کتاب «وسایل الشیعه» به نقل از امام رضا (ع) نقل است که می فرمایند: « ما اَفادَ عَبدٌ فائِدَهً خیرا مِن زَوجَه صالِحَه اذا راها سَرَّتهُ و اِذا غابَ عَنها حَفِظَتهُ فی نَفسِها و مالِهِ/ برای بنده فایده ای بهتر از این نیست که دارای همسری باشد که هرگاه او را می بیند مسرورش سازد و در غیاب او از خود و مالش حفاظت کند.» از آفت هایی که این روزها گریبانگیر زندگی مردم شده حضور زنان و مردانی است که به عنوان فالگیر، رمال یا دعانویس احساسات زنان را تحریک می کنند و با دعایی که برای حل مشکل شان می نویسند، پول زیادی از آنان دریافت می کنند. هزینه این امور معمولاً از درآمد همسرانشان پرداخت می شود و با این کار ضرر زیادی به اقتصاد خانواده وارد می شود در حالی که یکی از ویژگی های زن مسلمان این است که از اموال شوهرش، چه در زمان حضور و چه در غیاب او محافظت کند تا به این روش اسباب آرامش خاطر وی را فراهم کند.

2- چگونه امانتدار خوبی باشیم؟

حفظ اموال شوهر فقط این نیست که زن اموال خانه را بدون اجازه او به دیگران ندهد. موارد دیگری هم وجود دارد که امانتداری زن را ثابت می کند. استفاده نابجا و بی اندازه از وسایل خانه، بر پا کردن میهمانی های پر هزینه که مرد را به سختی بیندازد، عدم مراقبت از وسایل و لوازم، اسراف در مصرف مواد غذایی، آب و برق و.. همه این موارد بر خلاف کارهایی است که یک زن امانتدار انجام می دهد. در واقع تمام اموالی که در خانه وجود دارد و زن و فرزندان از آنها استفاده می کنند امانتی هستند که زن وظیفه دارد، از آنها مراقبت کند. بنابراین هر کاری که باعث شود عمداً به وسایل و اموال آسیب برسد و مرد را به دردسر بیندازد، خیانت در امانت است. زن مسلمان تحت هیچ شرایطی بدون اجاره و رضایت همسرش چیزی از اموال مرد را به کسی نمی دهد و بیش از حد معمول میهمان دعوت نمی کند. به عبارت دیگر در زندگی به شکلی رفتار می کند که اعتماد همسرش را به دست بیاورد.

3- الگوی خانم های امانتدار

حضرت زهرا(س) الگوی بسیار خوبی است تا تمامی خانم ها از آن حضرت درس زندگی را بیاموزند. نمونه این دستورالعمل ماجرایی است که در کتاب «فاطمه(س)؛ از ولادت تا شهادت» نوشته آیت الله سید محمد کاظم قزوینی آمده است: « حضرت فاطمه زهرا(س) در روزهای نزدیک به شهادتش از امیرالمومنین علی (ع) پرسید پسر عمو! در سال هایی که کنار یکدیگر زندگی کردیم، از من دروغ، مخالفت یا خیانتی دیده ای؟ به یاد ندارم به شما دروغ گفته باشم یا در مورد موضوعی مانند انسان های خائن رفتار کرده یا با خواسته هایتان مخالفتی کرده باشم.» در واقع این فرمایش حضرت فاطمه (س) مشخص می کند که یک زن در برابر همسرش دارای سه وظیفه است: 1- در مورد مال و ناموس به همسرش خیانت نکند و به او وفادار باشد.2- نسبت به او و اموالش صادق باشد. 3- در عین حال با او ناسازگاری نکند تا زندگی برای خودش و همسر و فرزندانش تلخ نشود. نکته قابل توجه دیگر درباره امانتداری، صداقت و درستکاری حضرت فاطمه زهرا (س) این است که امام علی (ع) در پاسخ سوال ایشان فرمودند: « همسرم! تو نسبت به مسئولیت های الهی خود عالم تر، درستکارتر و پرهیزکار از آنی که با این بحران ها و مشکلات شخصیتی درگیر شوی.»

4- نکته چهارم

بدون اجازه خرج نکن!
بعضی از خانم ها بدون هماهنگی با همسر انشان اموال آنان را بذل و بخشش می کنند. خوب است بدانید بنابر آموزه های دینی چنین کاری درست نیست. کارشناسان دینی بر این نکته تأکید دارند که زن نمی تواند بدون اجازه و اطلاع شوهرش در مال او دخل و تصرف کند. زیرا این عمل خیانت به مرد است. این گونه خیانت ها مانند موریانه رشته های صفا و صمیمیت و اطمینان و آرامش خانواده را نابود می کنند. در جلد دوم «سفینه البحار» به نقل از رسول خدا( ص) آمده است: «زن نباید بدون اجازه مال شوهرش را به کسی بدهد اگر چنین کند، گناهش برای زن است و ثوابش برای شوهر.»

5- داستان رازداری خانم ها!

مفسرین قرآن کریم در تفسیر آیه سوم سوره مبارکه تحریم نوشته اند: « روزی پیامبر (ص) مطلبی را به عنوان یک راز با یکی از زنانش مطرح کرد و گفت هیچکس، حتی همسران دیگرش از این مطلب باخبر نشوند. بعد از مدتی آن زن سخن پیامبر را به همسر دیگر آن حضرت گفت. رسول خدا (ص) با دریافت وحی، از برملا شدن راز خود توسط آن زن باخبر شد. در واقع خداوند متعال این ماجرا را با لحن سرزنش آمیزی به پیامبر اکرم (ص) خبر داد که : « وَاذا اََسَرَّ النَّبی اِلَی بَعضَ اَزواجِهِ حَدِیثاً فَلَمَّا نَبَّات بِهِ وَ اَظهَرَهُ الله عَلَیهِ عَرَّفَ بَعضَهُ واَعرَضَ عَن بَعضٍ فَلَمَّا نَبَّاَهًا بِهِ قَالَت مَن اَنباک هَذَا قالَ نَبَّانِی العَلیمُ الخَبِیر/ به خاطر بیاورید هنگامی را که پیامبر یکی از رازهای خود را به یکی از همسرانش گفت ولی هنگامی که او آن را افشا کرد و خداوند پیامبرش را از آن آگاه ساخت، قسمتی از آن را برایش بازگو کرد و از قسمت دیگر خودداری کرد. هنگامی که پیامبر همسرش را از آن خبر داد، همسرش گفت چه کسی تو را از این راز آگاه ساخت؟ فرمود خداوند عالم و آگاه مرا باخبر ساخت.» از این آیه شریفه مشخص می شود که زن اجازه ندارد اسرار و مسائل پنهانی همسرش را به دیگران خبر بدهد و لازم است حافظ رازهای او باشد.

6- یادتان باشد

حافظ آبروی همسرتان باشید

یکی از ویژگی های خانواده سالم و شاداب، امانتداری و حفظ اموال و دارایی های مرد توسط زن است. در واقع خانواده تا زمانی می تواند شادابی و سلامت خود را حفظ کند که اعضای آن با حقوق و مسئولیت های یکدیگر آشنا باشند. از حقوق مرد این است که همسرش در لحظات حضور و غیبت حافظ اموال و دارایی او باشد و تا آنجا که ممکن است مشکلات خانواده را به بیرون از خانه انتقال ندهد. البته باید توجه داشت که امانتداری فقط حفظ پول، ملک و وسایل زندگی شوهر نیست. از مواردی که زن باید به آن اهمیت بدهد مسائلی از قبیل حفظ آبرو، رازهای خانوادگی و مواردی است که احتمالاً مرد نمی خواهد دیگران از آن باخبر باشند. زن امانتدار در عین اینکه از اموال و دارایی های مرد در غیاب او حفاظت می کند حافظ اسرار و آبروی او نیز هست و با مطرح کردن مشکلات مادی یا غیرمادی همسرش، آبروی او را به خطر نمی اندازد. انسان امانتدار وسایلی را که به عنوان امانت به او سپرده شده اند حفظ می کند و در اختیار دیگران قرار نمی دهد. زن باید اسرار همسرش را حفظ کند تا دیگران از آن باخبر نشوند. روانشناسان معتقدند زن علاوه بر اینکه بابد تلاش کند راه حلی برای مشکلات همسرش بیابد، آنها را در قلبش نگه می دارد و برای کسی بازگو نمی کند. در جلد شانزدهم کتاب «بحارالانوار» روایتی از امیرالمومنین علی (ع) نوشته شده که می فرمایند: « خیر دنیا و آخرت در امانتداری، رازداری و دوستی با نیکان است و همه شر و بدی در فاش کردن راز و برادری با اشرار.» آن حضرت همچنین می فرمایند: «الظّفَرُ بِالحَزمِ وَ الحَزمُ بِاِجالَهِ الرّای وَ الرّای بِتَحصینِ الاَسرار/ پیروزی یافتن به حزم و خودداری است و حزم به کار انداختن اندیشه است و اندیشه به نگهداری اسرار است.» گاهی پیش می آید مردی از همسرش گله می کند که هر مشکل و مسئله ای در خانه به وجود می آید آن را از زبان اقوام و آشنایانش می شنود چرا که همسرش مسائل خانوادگی را به دیگران می گوید و مشکلات بسیاری را ایجاد می کند. این نوع رفتار باعث می شود که مرد به مرور زمان مسائل و مشکلات را با همسرش مطرح نکند و در نتیجه بین آنان فاصله بیفتد.
منبع: ماهنامه دین و زندگی همشهری آیه شماره 5