تاریخچه جانگ بوگو

جانگ بوگو یا گونگ بوک (مرگ در ۸۴۶ میلادی) دریانورد، فرمانده جنگی، استاد هنرهای رزمی و یکی از نیرومندترین سیاستمداران پادشاهی شیلا در کره بود. او چندین دهه بر دریای زرد و آب های میان سواحل جنوب غربی کره و شبه جزیره شاندونگ چین تسلط داشت. مرکز ناوگان کشتیرانی او در جزیره واندو در چانگ هی جین (استان جولا در کره جنوبی) در دریای جنوب غربی قرار داشت، او مقام رسمی فرماندار دریایی چانگ هی جین را از طرف دربار شیلا در اختیار داشت.

زندگی شخصی:

اطلاعات زیادی در مورد زندگی او در دست نیست. در کتاب سامگوک ساگی (تاریخچه سه پادشاه) که در قرن دوازدهم میلادی نوشته شده، زندگینامه کوتاهی از جانگ بوگو آمده است. در آن به مهارت او در هنرهای رزمی و سفر او به همراه پسر عمویش یئون جانگ در جوانی به چین (در آن هنگام تانگ نامیده می شد) اشاره شده است. آنها باتوجه به مهارت در اسب سواری و شمشیرزنی به ارتش تانگ راه یافتند و فرماندهان نظامی منطقه وانینگ (جیانگ سو کنونی) شدند.

به قدرت رسیدن:

در قرن نهم هزاران شیلایی در تانگ می زیستند. و بیشتر آنها به فعالیت های تجاری در سواحل شاندونگ و یانگ زو مشغول بودند. جامعه شیلایی های یانگ زو استقلال زیادی در امور خود داشت و مسائل شیلایی ها عموما توسط خود آن ها حل و فصل می شد.
جانگ از وضعیت تأسف بار هموطنان خود خشمگین بود؛ اضمحلال حاکمان تانگ موجب رونق کار دزدان دریایی گشته بود و شیلایی های مقیم تانگ هدف مناسبی برای دزدان دریایی بودند که آن ها را برای فروش در بازار به اسارت می گرفتند. در ۸۲۳ میلادی امپراتور تانگ فرمان لغو برده داری را صادر کرد و دستور بازگرداندن تمام بردگان شیلایی را به شیلا داد. در ۸۲۵ میلادی جانگ بوگو به ساختن یک کارخانه کشتی سازی در اقدام کرد و از امپراتور هیونگ دوک (۸۲۶ تا ۸۳۶) خواست تا یک پادگان نظامی برای حمایت از تجار شیلایی و امنیت دریای زرد در واندو احداث کند. در ۸۲۸ با موافقت امپراتور پادگان نظامی در واندو افتتاح شد. بقایای پادگان چانگ هی هنوز در سواحل جنوبی واندو باقی مانده است.
با افتتاح پایگاه چانگ هی جانگ بوگو به اوج قدرت خود رسید. فرماندهان جنگی بسیاری به حمایت جانگ بوگو متکی بودند. ارتش او اگرچه به طور رسمی متعلق به پادشاه بود، اما در واقع توسط خود او اداره می شد. قدرت نظامیان جانگ در این دوران به قدری بود که او توان برانداختن حکومت را داشت. البته بسیاری از اعضای خانواده سلطنتی با توجه به قدرت برتر و همچنین طبقه اجتماعی او از جانگ بوگو متنفر بودند.

تأثیر بر سیاست:

در ۸۳۹ جانگ نقش کلیدی در به قدرت رسیدن پادشاه سینمو با برانداختن پادشاه مینای داشت. کیم وو جینگ (پادشاه سینمو) از او برای براندازی پادشاه غاصبی که با کشتن پدرش به قدرت رسیده بود، کمک خواست. جانگ بوگو پاسخ داد: «اگر حق را ببینی و به آن عمل نکنی، بزدلی بیش نیستی.» حتی اگر توان آن را نداشته باشم، از دستورات شما پیروی می کنم. لشگر ۵۰۰۰ نفری جانگ بوگو به رهبری یئون جانگ پایتخت را تسخیر کرد، کیم ووجینگ بر تخت نشست و جانگ نخست وزیر شد.

مرگ:

جانگ بوگو جان خود را در جریان ازدواج دخترش با فرزند پادشاه مون سانگ از دست داد. اشراف زادگان که پذیرش ورود دختر جانگ (که از یک خانواده عادی بود) را به دربار نداشتند، برای قتل او توطئه چیدند.
در ساگموک یوسا کتاب تاریخ دیگری از قرن سیزدهم آمده است که پادشاه به دسیسه های اشراف زادگان تن داده و ازدواج با دختر جانگ را رد کر. در نتیجه دشمنی او و جانگ بوگو درگرفت. مشخص نیست که ترور جانگ بوگو توسط چه کسی (پادشاه یا اشراف زادگان) انجام شده باشد. اما در هر دو کتاب آمده است که در ۸۴۶ جانگ بوگو توسط یوم جانگ فرستاده دربار شیلا با فرو کردن چاقویی در قلبش به قتل رسید. او اعتماد جانگ بوگو را با تظاهر به اینکه از پایتخت فرار کرده است، جلب کرد و در هنگام نوشیدن شراب او را به قتل رساند. البته در شوکو نیهون کوکی کتاب تاریخ ژاپنی مرگ جانگ بوگو در ۸۴۱ ثبت شده است.
پادگان چانگ هی در ۸۵۱ تعطیل شد. محل دفن خاکستر جانگ بوگو نیز نامعلوم است.
منبع : www.emperor-sea.ir
منبع: آفتاب http://www.aftabir.com