نوزاد زیبا

تصاویر جدید از یک ستاره ی جوان نشان می دهد که مواد را بسیار سریعتر و با انرژی تر از آنچه که دانشمندان گمان می بردند بیرون می راند.
تصاویر جدید به دست آمده از یک ستاره ی جوان نشان می دهند که همینطور که این ستاره در حال شکوفا شدن است، موادی را هم از خود خارج می کند. همینطور که این گاز، ابرگازی اطراف خود را در هم می کوبد، موجب درخشش ستاره ی کناری خود می شود. تحقیقات جدید نشان می دهد که جت های مواد که این ستاره به اطراف پخش می کند بسیار سریع حرکت نموده و از آنچه قبلا گمان می رفته سریعتر حرکت می کنند.
Hector Arce از دانشگاه یل در نیوهیون، و همکارانش، با استفاده از تلسکوپ موجود در شیلی مشغول تماشای آتش بازی این نوباوه می باشند. این تلسکوپ با عنوان ALMA (مخفف آرایه ی میلیمتری بزرگ آتاکاما) شناخته می شود. این تلسکوپ از 66 آنتن تشکیل شده که روی یک فلات مسطح در ارتفاع 5000 متری به صف شده اند. تلسکوپ جدید دیگری نور را با یک آینه ی 3.6 متری از آسمان شب جمع آوری می نماید و با استفاده از یک دوربین بسیار دقیق ثبت و ضبط می کند.
زمانی‌که یک ستاره ی جوان شکوفا می شود، موادی را با سرعت 1 میلیون کیلومتر در ساعت (620000 مایل در ساعت) پخش می کند. زمانی که آن ماده با یکی از ابرهای گازی مجاور تصادم می کند، ناحیه ی آن قسمت از فضا می درخشد. منجمین این ابر درخشنده را جسم هربیگ-هیرو (Herbige-Hero) می نامند. هربیگ-هیرو 46/47 جسمی است که ستاره-ی جوانی که به تازگی شناسایی شده را محاصره می کند.
این اجسام حدوداً 1400 سال نوری با ما فاصله دارند. تیم Arce نور غیرمنتظره ای مشاهده نمودند، در حالیکه تلسکوپشان در صورت فلکی جنوبی قرار داشت. مواد پخش شده از ستاره که در حال حرکت به سمت زمین بودند (صورتی و بنفش در سمت چپ بالا)، مستقیما به ابر اطراف زمین برخورد نمودند. در همین زمان، جت دیگری از ماده ‌ی دیگری از ستاره جریان می یابد، دور از زمین (نارنجی و سبز، پایین تر در سمت راست). دانشمندان همچنین جریان ناخواسته ای از مواد را مشاهده نمودند که در حال ایجاد سوراخ دیگری در ابر اطراف بود.
این جریان ممکن است که از ستاره ی کوچک‌تری در مجاور ایجاد شده باشد.
منجمین رؤیت جدید خود را در نسخه ی اول سپتامبر مجله ی اخترفیزیک منتشر نمودند.
کلمات کلیدی

زمینه ای از علوم که در رابطه با اجرام آسمانی، فضا و جهان فیزیکی در کل تحقیق و بررسی می کند. دانشمندانی که در این زمینه فعال هستند با عنوان منجم شناخته می شوند. برخی از انها که بر نور و سایر پدیده های فیزیکی تمرکز دارند خود را اخترشناس می خوانند.

الگوهای تشکیل شده توسط ستاره های برجسته که در اسمان شب در نزدیکی هم قرار می گیرند. منجمان مدرن آسمان را به 88 صورت فلکی تقسیم می کنند، که 12 تا از آنها (که با نام رودیاک شناخته می شوند) در طول یک دوره‌ی یک ساله در مسیر خورشید می باشند. خرچنگ که نام اصلی یونانی صورت فلکی سرطان است، یکی از این 12 صورت فلکی است.

پایه ی ساخت کهکشان ها ستاره ها هستند. ستاره ها زمانی ایجاد می شوند که جاذبه، ابرهای گازی را بهم فشرده می‌کند. زمانی که به اندازه ی کافی متراکم شدند درحدی که واکنش گداخت هسته ای را تاب بیاورند، از خود نور متصاعد نموده و گاهی نوعی تشعشع الکترومغناطیسی پخش می کنند. خورشید، نزدیک ترین ستاره به ماست.

یک ابزار جمع آوری نور که اجرام دوردست را به ما نزدیک تر نشان می دهد، از طریق تعدادی لنز یا ترکیبی از آیینه های منحنی شکل و لنزها. اگرچه برخی از آنها، تششعات رادیویی (انرژیِ بخش متفاوتی از طیف الکترومغناطیس) را هم از طریق شبکه ای از آنتن ها جمع آوری می نمایند.