حذف سیم در وسایل برقی

دو اختراع فرانسوی که یکی از آن‌ها به بازار آمده است مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اختراع‌ها در سطح بین‌المللی، تمام وسایل برقی را از شر سیم‌های دست‌وپاگیر، که هم نازیبا هستند و هم از نظر کاری مزاحمت ایجاد می‌کنند، رها می‌سازد. یکی از این اختراع‌ها مربوط به لامپ الکتریکی است. این لامپ، بدون نیاز به سیم، پیل یا باتری، و حتی بدون تماس الکتریکی، کار می‌کند. از جنبه‌ی ایمنی باید گفت که حتی با دست‌های خیس هم می‌توان آن را گرفت. سیستم آن بر اساس انتقال انرژی الکتریکی به وسیله‌ی القاء الکترومغناطیسی است که در قرن نوزدهم میلادی، در سال‌های دهه‌ی 1830، به طور هم‌زمان توسط ژوزف هنری امریکایی و مایکل فارادی انگلیسی کشف شد. اصلی که این دو دانشمند به آن پی بردند این بود که اگر الکتریسیته ایجاد مغناطیس بنماید مغناطیس هم می‌تواند برق تولید کند، هرچند که تغییرهای کوچکی در میدان مغناطیسی وجود داشته باشد. پس می‌توان در یک مدار با تغییر دادن جریان القائی مغناطیسی که از آن عبور می‌کند جریان برق ایجاد کرد. این امر، اساس توزیع جریان برق متناوب و انتقال صدا و موسیقی، و هم‌چنین اساس در زمینه‌های بسیار زیاد الکترونیک و هم‌چنین بوبین القائی اتوموبیل که ولتاژ پایین را افزایش داده و جرقه‌ی روشن شدن اتوموبیل را به وجود می‌آورد و نیز ترانسفورماتور جریان متناوب به عنوان یکی از کاربردهای بوبین القائی، است.
سیستم روشنایی در لامپ الکتریکی از یک فرستنده‌ی قوی و یک دریافت کننده تشکیل شده است. فرستنده از یک بوبین تشکیل گردیده که در یک هسته‌ی مغناطیسی گنجانده شده است و یک مدار الکترونیکی با بسامد بالا (چند ده کیلو هرتز) این بوبین را تغذیه می‌کند. یک مبدل الکترونیکی در مدار مغناطیسی باز، فرستنده را به کار می‌اندازد. گیرنده نیز یک بوبین گنجانده در یک هسته‌ی مغناطیسی است که برای کار کردن نیاز به برق دارد. وقتی بوبین گیرنده در مقابل بوبین فرستنده قرار گیرد، در اثر جاری شدن یک جریان القایی مغناطیسی بین دو بوبین، یک نیروی الکتروموتوری پدید می‌آید. از این اختراع می‌توان در ساختن وسایل برقی منزل، مانند آسیاب برقی، آب‌میوه‌گیری، دربازکن کنسرو، و روبوتهای خانه‌دار و غیره استفاده کرد.
سیستم دیگر، کاپتا نام دارد. در این سیستم نیز سیم برق و پریز وجود ندارد ولذا وسایل الکتریکی را می‌توان به آسانی جابه‌جا کرد. انرژی به وسیله‌ی یک ترانسفورماتور ایمن (دوازده تا بیست و چهار ولت)که به برق شهری وصل گردیده است، تأمین می‌شود. ترانسفورماتورها به صورت رول‌های آلو – کرافت در زیر موکت یا کاغذ دیواری قرار می‌گیرند. هر رول آلو – کرافت از طرفی از نوارهای آلومینیمی به نام «پس» تشکیل شده که بر روی کاغذ کرافت چسبانده شده است و انرژی پخش می‌کند، و از طرف دیگر یک رول آلومینیمی وجود دارد که به تنهایی جریان را به «پس» می‌رساند. وسایل برقی، مجهز به نوک‌های فلزی خواهند بود که با برخورد به نوارهای آلومینیومی، انرژی لازم را می‌گیرند و از نظر قدرت نیز محدودیتی وجود نخواهد داشت. سیستم کاپتا در یک اتاق به طول چهار متر می‌تواند بیست و چهار ولت، با قدرت قابل ملاحظه‌ی دوازده هزار و پانصد وات، پخش کند. امید است که در آینده از سیستم کاپتا در اروپا و آسیای جنوب شرقی و امریکا و افریقا و استرالیا استفاده شود.