ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون



 
به دست آوردنِ روش مناسب تا آن جا که به پرش ارتفاع مربوط می‌شود از اهمیت زیادی برخوردار است. در این جا مواردی هست که شما را بهتر راهنمایی می‌کند.
Javier Sotomayor برای پرش ارتفاع دارای رکورد جهانی در 8 فوت و 0.46 اینچ است. البته این کار به استعداد خاصی همراه با تمرین اختصاصی نیاز دارد که به بهترین در جهان تبدیل گردد. اما چیزی شبیه به این بدون تسلط بر روش مناسب دست ‌یافتنی نیست.

روش مناسب برای پرشِ ارتفاع

فاز # 1

فاز اولِ روش، مهم‌ترین جنبه‌ی پرشِ ارتفاع است. اگر این بخش در هم و بر هم باشد، کل پرش صدای فش ‌فش خواهد داد. بنا بر این، ما ابتدا "روی کرد" را روش ‌بندی خواهیم کرد . دویدنِ صاف و درست، انتقال، و سپس منحنی، سه عامل اصلی در روی کرد است. این مهم است که در حال دویدن، سرعت و شتاب داشته باشیم. این باعث می‌شود که پرش به خوبی انجام گیرد. آخرین مرحله، منحنی، است که در آن سرعت و شتاب ساخته ‌شده باید یک سقوط خوب تفسیر گردد. علاقه‌ی شدید به چیزی از درون، آهنگ هر مرحله تغییر می‌کند و در هر مرحله سریع‌تر می‌شود.

فاز # 2

حالا نوبت به سقوط کردن می‌رسد. در این جا، دویدن در حالی که در حال اجرا است به مقداری اندک فرصت کاهش مرکز جرم را می‌دهد. آخرین مرحله می‌تواند صدای بلندِ بنگ دهد در صورتی که به‌ طور مناسبی انجام شود. قرار دادن پا به طور مناسبی توسط این منحنی تسهیل می‌شود. زمان در حال حاضر مناسب برای بلند شدن به ‌صورت عمودی است، که آخرین مرحله هم می‌باشد. عضلاتِ جلوییِ بدون چربی و عقبیِ بدون چربی اجازه می‌دهد تا یک نیروی چرخشی تولید شود، که در نهایت در نقل و انتقالِ روی نوار کمک می‌کند. سقوط هم چنین شامل مسدود کردن هم هست. مسدود کردن به معنی توقف ناگهانی بخشی از بدن است، که به بخش دیگر کمک می‌کند که سرعتِ بیشتری داشته باشد. دست و پای آزاد برای عملِ مسدود کردن استفاده می‌شود، و قدرت بیشتر به شما می‌دهد که آنها را مسدود کنید، و سقوط شما در شرایطِ بهتری خواهد بود. در بخشِ سقوط کردن نیاز است که شما پای آزاد خود را تا آن جا که ممکن است به بالا حرکت دهید.

پرواز

در طولِ فرآیندِ سقوط کردن ، سر باید در جهت استانداردِ دور باشد. هنگامی که شما به سمت هوا می‌پرید، باسن شما در نزدیکی نوار می‌باشد، سر به طور مستقیم و در جهت رو به عقب است. این به شما اجازه می‌دهد که باسنِ شما از بالای نوار بالا بیاید. سر پس از آن نیاز به این دارد که به سمت قفسه‌ی سینه برگردانده شود. در نهایت شما می توانید با قسمت فوقانی پشت خود به زمین بیایید.

تمرین‌های ورزش

یکی از چیزهایِ ابتدایی که یک ورزشکار مشتاق لازم است در تمریِن پرشِ ارتفاع خود بگنجاند، دویدنِ ساده است. حالتِ مطبوع برای هر ورزشکار اجتناب ‌ناپذیر است. این یک پیاده‌ روی ساده نیست که بدن خود را به روی زمین قرار دهید و حرکتی بدونِ قطب و بدون هیچ نیروی جلو داشته باشید. تمریناتِ انعطاف ‌پذیریِ پشت یکی دیگر از تمرینات اجباری برای پرش ‌کنندگان است. علاوه بر‌این بازی بسکتبال برای پریدن به صورت عمودی کمک خواهد کرد. علاوه بر این دویدنِ منحنی ‌شکل و حرکاتِ پرشی در بسکتبال، بسیار برای پرشِ ارتفاع مفید خواهد بود. بیشتر از همه‌ی این‌ها تمریناتِ بدون وقفه است که به شما کمک خواهد کرد که در این ورزش بهتر شوید و پیش رفت کنید.