روش صحیح برس زدن و شانه کردن مو

برس زدن مو

برس زدن مو برای سلامتی و زیبایی آن، نکته ی مهمی است. این کار، یک مراقبت بهداشتی اولیه از مو محسوب می شود که سر زندگی مو را ضمن آن که به آن هوا می رساند حفظ می نماید و موهای مرده را دفع می کند. من برس زدن منظم مو را دوبار در روز (صبح و شب قبل از خوابیدن) توصیه می کنم. مدت هر وعده برس زدن بایستی حدود یک تا سه دقیقه باشد. واضح است که این مدت بر حسب بلندی و پر پشتی مو نیز تغییر می کند. به عنوان مثال، خانمی که دارای موی خیلی بلندی است، باید به برس کشیدن توجه خاصی داشته و مدت آن را نیز افزایش دهد.

الف- فواید برس زدن

- پاک کردن گرد و غبار، و ناخالصی هایی که در طول روز به خاطر آلودگی هوا (یا نوع شغل) روی مو می نشیند.
- از بین بردن باقیمانده ی مواد شیمیایی نظیر فیکساتورها و سایر مواد آرایشی.
- لغزنده ساختن مو، ضمن آن که چربی ترشح شده توسط پوست سر، در طول مو پخش می شود.
- نرمی بخشیدن و درخشش مجدد به مو.
-تحریک پوست سر.
- فعال ساختن جریان گردش خون.
- در صورتی که موی شما چرب است، بایستی برس کشیدن تا حد امکان با ملایمت انجام شده و برس با پوست سر تماس پیدا نکند زیرا این عمل باعث تحریک غدد چربی خواهد شد. توصیه می کنم برای برس زدن موی چرب، قبلاً آن را با کمی پودر زنبق یا لیکوپُد آغشته کنید.
- برس زدن موی خشک، ضمن سایر خواص خود، تحریک مناسبی را نیز به وجود می آورد. البته می توان همراه به برس زدن از کرمی که برای معالجه ی خشکی موی سر به کار می رود نیز استفاده کرد. من این روش را به شما توصیه می کنم: در کف دست خود به اندازه ی حجم یک فندق از کرم مورد نظر (برای موی خشک) را قرار دهید. کرم را در کف دست پخش کنید. سپس دندانه های برس را روی آن بکشید تا نوک آن کمی آغشته به کرم شود. بعد برس را به موها بکشید.
به جای این که نوع کرم ها، می توانید از مخلوط بادام شیرین و اسانس اکلیل کوهی نیز استفاده کنید. برای تهیه ی این مخلوط، 15 میلی لیتر اسانس اکلیل کوهی را در صد میلی لیتر روغن بادام شیرین مخلوط کرده و در هر بار برس زدن، 5 تا 6 قطره از آن را به کار ببرید.
قبل از برس زدن موهای بلند، احتمالاً باید آن را دسته دسته کرد.
زمانی توصیه می شد که هر روز به طور اجباری، صد بار مو را با فشار هر چه بیشتر شانه کنند، اما امروزه دیگر این توصیه کنار گذاشته شده است. زیرا برس کشیدن بیش از حد، علاوه بر تخریب پوسته های مو، و از بین بردن کراتین آن، باعث شکنندگی و تسریع (در صورتی که آمادگی قبلی وجود داشته باشد) یا شروع ریزش آن می شود.

ب - روش برس زدن

برس زدن مو، برای سلامتی و زیبایی آن لازم و ضروری است، ولی باید به شکلی متعادل و با ملایمت و بدون فشار انجام شود. به خاطر داشته باشید که نباید با برس به جنگ مو رفت! بلکه برعکس، باید مو را با آن نوازش کرد. مو را نباید کشید، زیرا در این صورت آسیب می بیند، بایستی به طور آرام، منظم و بدون حرکت ناگهانی، این کار را انجام داد.
بهترین روش برای برس زدن این است که مو به صورت عمود بر سر برس زده شود. بنابراین، باید کمی به سمت جلو خم شوید. برس زدن را از قسمت پشت سر و گردن شروع کرده و به سمت شقیقه ها بیایید و مو را به سمت بالای سر برس بزنید.

ج- برس ها

چگونه یک برس خوب انتخاب کنیم؟ توصیه می کنم قبل از خریدن برس، آن را روی کف دست خود امتحان کنید. اگر در برخورد با کف دستتان احساس ناخوشایندی داشته و دندانه های برس در کف دست فرو می رفت، آن را نخرید زیرا پوست سرتان نیز همین حالت را خواهد داشت.
یک برس مناسب نباید بیش از حد سخت یا نرم باشد. بهترین کار، شروع با یک برس نرم و سپس استفاده از یک برس کمی سخت تر است.
مراقب باشید، بلندی موهای برس باید متناسب با نوع موی شما باشد.
اگر موی پرپشتی دارید، از برسی استفاده کنید که دارای دندانه های بلندتری باشد.
نوک دندانه های برس نباید خیلی از هم فاصله داشته باشد مگر این که موی شما دچار مشکل بوده و به سختی قابل برس زدن باشد و دایم در هم فرو برود.
فرم برس چندان اهمیتی ندارد و از انواع کشیده یا گرد آن می توان استفاده کرد.
نوع بدنه ی برس نیز چندان مهم نیست و بستگی به سلیقه و بودجه ی شما دارد. برس هایی با قیمت های گوناگون موجود است که از پلاستیک، چوب، فلز (آلومینیم تا طلا!) و غیره ساخته می شود.
اما، نکته ی مهم شکل قرار گرفتن موهای برس در کف آن است. توصیه می کنم کفه ی برس بر آمده و از جنس کائوچو باشد.
اما مهم ترین مسئله در انتخاب برس، مسلماً نوع موهای آن است. برس های مختلفی که در بازار وجود دارد عبارتند از:

- دندانه های چوبی:

این گونه برس ها معمولاً دارای دندانه های خیلی گرد و بزرگی است و برای موهایی که زیاد در هم فرو می رود و شانه کردن آن مشکل است به کار می رود.

- فلزی:

مطلقاً از آن استفاده نکنید. زیرا بیش از حد سخت است و ضمن آسیب زدن به مو، پوست سر را نیز می خراشد.

- مواد پلاستیکی (نایلون و غیره):

از این مواد نیز دوری کنید زیرا چنین برس هایی سبب تولید الکتریسیته ی ساکن در جریان برس زدن می شود. علاوه بر آن، قسمت انتهایی دندانه های برس زاویه های تندی دارد که به مو آسیب زده یا آن را می کند.
بهتر است همیشه، به طور منظم و با دقت برس خود را پاکیزه نگهداشته و مراقبت کنید. زیرا در جریان برس زدن، گرد و غبار و ناخالصی ها جذب آن می شود. برای پاک کردن برس، آن را در مخلوط آب و صابون گرم خیسانده و سپس با آب ولرم آب بکشید و خشک کنید (حداقل یک بار در هفته).

- بهداشت:

برس نیز باید مثل مسواک شخصی باشد. در یک حمام خانوادگی، هر کس باید از برس خود استفاده کند و این یکی از اصول ابتدایی بهداشت محسوب می شود.

شانه زدن

الف- شانه

شانه هایی در انواع مختلف با قیمت های گوناگون و با مواد متفاوت در بازار موجود است:

- شانه از جنس کاسه ی لاک پشت:

اگر چه شانه ی لوکس و گرانی است، اما مسلماً کیفیت آن نیز غیر قابل انکار است زیرا جزو ملایم ترین و لطیف ترین شانه ها محسوب می شود و برای موهای خیلی نازک و پوست حساس توصیه شده است. اشکال دیگر آن، سوای قیمت گران، این است که در صورت افتادن، به سادگی می شکند.

- شانه ی عاجی:

از عاج فیل تهیه شده و من شدیداً شما را از استفاده آن برحذر می دارم. البته علت توصیه ی من، حمایت از نسل این حیوان است.

- شانه ی شاخ گاو:

ماده ای طبیعی و برای شانه کردن بسیار مناسب است الکتریسیته ی ساکن تولید نمی کند و شانه زدن با آن بسیار راحت است. قیمت آن نیز معمولاً منطقی است.
من این نوع شانه را بیشتر توصیه می کنم.

- فلزی:

به هیچ وجه آن را توصیه نمی کنم زیرا غالباً الکتریسیته تولید می کند. اگر احیاناً شانه ی فلزی خریدید، سعی کنید نوعی را انتخاب کنید که دارای دندانه های گرد باشد و به موی شما آسیب نرساند.

- چوبی:

معمولاً شانه های کمیاب و گرانی است، زیرا از چوبهای مناطق استوایی ساخته می شود.

- پلاستیکی:

اکثر شانه هایی که در بازار یافت می شود پلاستیکی است (که البته برخی از آنها حتی رنگ و فرم شانه های شاخی را دارد!). این شانه ها الکتریسیته تولید می کند و این، مهم ترین دلیلی است که باعث می شود شما را از کاربرد این شانه ها نهی کنم.
برحسب مورد مصرف، سه فرم اصلی در شانه ها وجود دارد:

- برای افشای کردن مو:

این گونه شانه ها دارای دندانه های بلند و پهنی بوده و برای بازکردن تارهای مو از یکدیگر مناسب است.
- شانه های معمولی که دندانه های آن دارای طول متوسطی بوده و بیش از حد به هم نزدیک نیست.
- شانه های جیبی که معمولاً آن را در ساک یا جیب خود می گذارند. این شانه ها کوچکتر است و دندانه های فشرده تری نیز دارد.
کیفیت شانه ها بسیار متغیر است (سوای وجه تمایز آنها از نظر جنس سازنده ی شانه). شکل دندانه ها، فاصله ی موجود بین آنها، قطر دندانه ها و هم چنین عوامل دیگری در کیفیت شانه تأثیر می گذارد. حتی الامکان سعی کنید شانه های دست ساز بخرید زیرا در این شانه ها، فواصل بین دندانه ها شکل بهتری دارد.
شانه را باید همیشه تمیز نگاه داشت. بهترین کار این است که عادت کنید هر بار که سرتان را می شویید، شانه را نیز تمیز کنید. برای این کار، باید شانه را به مدت 5 دقیقه (در طول مدت شامپو زدن) در آب صابون ولرم بخیسانید. سپس آن را به آرامی زیر آب گرفته و با یک فرچه ی نرم بشوئید. پس از آن، شانه را با آب سرد شسته و خشک کنید. شانه های شاخی، در صورتی که دو بار در سال به مدت یک شب در روغن زیتون خیسانده شود، نرمی بیشتری پیدا کرده و عمر آن طولانی تر می شود.

ب - استفاده از شانه

شانه اساساً در سه مورد به کار می رود:

- شانه زدن:

برای موی خشک، این کار باید تا حد امکان با ملایمت انجام شود تا به مو آسیب نرسد. ضمناً، این کار باید در مسیر معمول و طبیعی موها و در جهت ریشه به نوک انجام شود. توصیه دیگر: همیشه شانه زدن را از قسمت گردن شروع کرده و به سمت جلو بیایید. خصوصاً هنگامی که مو در هم فرو رفته است، مراقبت در شانه زدن را باید بیشتر مراعات کرد.

- برای باز کردن مو از هم:

پس از شستشو، این کار را با موی مرطوب انجام می دهند تا مو در جهت محور کاشت خود قرار بگیرد. این کار بعد از اصلاح یا بعد از هرگونه اقدامی روی مو (فرضاً رنگ کردن) نیز ضروری است، زیرا این گونه کارها، باعث چسبیدن موها به یکدیگر می شود. هر چه مو بلندتر باشد، باز کردن آن با شانه مستلزم دقت بیشتری است.

- پوش کردن:

این کار را پس از خشک کردن مو، از نوک آن به سمت ریشه انجام می دهند. این روش در دهه ی 60 خیلی مُد بود، اما عقب راندن پوسته های مو، باعث آسیب دیدن آن می شد که در نتیجه این پوسته ها به یکدیگر چسبیده و در هم فرو می رفت.
برای پوش کردن، موها را دسته دسته کرده و این کار را با هر دسته انجام می دهند. به عنوان مثال، یک دسته را جدا کرده آنگاه به صورت عمود بر سر، قسمت انتهایی مو را گرفته و با دست دیگر، چندین بار شانه را زیر موها از نوک به سمت ریشه می کشند. در این حال، موهای کوتاه تر به سمت پوست سر انباشته شده و حجم بیشتری را اشغال می کند. معمولاً، مقدار زیادی فیکساتور نیز در این هنگام مصرف می شود و سپس، کمی نوک موهایی را که در دست بوده و هنوز پوش نشده برس می کشند و به آن فرم می دهند.
مُد پوش دادن موها امروزه دیگر کنار گذاشته شده که این کار بسیار منطقی است.
منبع مقاله :
داریگل، ژان لوک، (1373)، بهداشت و زیبایی مو(مراقبتها و درمان طبیعی برای مو و پوست سر)،ترجمه ساعد زمان، تهران: نشر ققنوس، چاپ هشتم