نقش تفاوت هاي جنسيتي در شکل گيري هويت

مطالعات مربوط به تفاوت هاي جنسيتي در رشد هويت، نتايج بسيار متفاوتي را دربر داشته است. در شروع دوره ي بلوغ، نوجوانان دختر و پسر، تغييراتي را در نقش هاي مورد انتظار اجتماع از آن ها بر اساس تغييرات بدني شان تجربه مي کنند که اين مسئله انگيزه اي را در آن ها براي کاوش و بررسي نقش هاي جديدي که از آنان انتظار مي رود و نيز عملکردهاي پخته تر ايجاد مي کند.
تحقيقات انجام شده در اين زمينه نشان داد که دختران نمرات بالاتري از پسران در سنين يکسان در وضعيت کسب هويت به دست آوردند. ولي در نمونه هايي با سنين بالاتر نشان داده شد که دختران در اواسط دوره ي نوجواني نمرات بالايي در وضعيت تفويض اختيار به دست مي آورند و در اواخر دوره ي نوجواني نمرات دختران به صورت مشخصي در وضعيت هاي سردرگم و تعليق بالاتر از پسران است. در واقع مي توان چنين نتيجه گيري کرد که هر چند دختران سريع تر از پسران مراحل رشد هويت را پشت سر مي گذارند و به وضعيت کسب هويت مي رسند، ولي در سال هاي آخر نوجواني جهت اين تفاوت تغيير پيدا مي کند و تعداد پسراني که به وضعيت کسب هويت مي رسند، بيش تر مي شود. مطالعه اي درباره ي رشد هويت در يک نمونه از افرادي که در سنين اواخر دوره ي نوجواني بودند، نشان داد که هيچ تفاوتي در شکل گيري هويت در دختران و پسران وجود ندارد. با توجه به اين که شروع بلوغ و مراحل رشد در دوره ي نوجواني در دختران و پسران بسيار متفاوت است و هم چنين نقش هاي جنسيتي و انتظارات از دختران و پسران در فرهنگ ها و حتي جوامع مختلف بسيار تفاوت دارد، شايد بتوان تفاوت در نتايج را با دلايل مختلف از جمله تفاوت در سن نمونه ها و يا تفاوت هاي فرهنگي توجيه کرد، هر چند که هر يک از اين فرضيه ها نياز به بررسي دقيق و علمي دارد.
منبع مقاله :
غرایی، بنفشه؛ (1387) بحران هویت و مهارت های مقابله ای (نظریه ها و راهبردها)، تهران: نشر قطره