تألیف و ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون




 
بازی کردن شکل برتری از تمرین و فعالیت تفریحی است. با این حال، ممکن است انواع بسیاری از آسیب‌ها در زمین بازی به شما وارد شود. شما می‌بایستی آسیب‌های شایع در زمین بازی را بدانید، و به این ترتیب می‌توانید مانع از بروز آن‌ها شوید.
تمرین کردن برای همه از جمله کودکان و هم چنین بزرگ سالان برای حفظ تناسب، تن درستی فیزیکی و سلامتی کلی بدن، یک ضرورت است. بازی کردن انواع ورزش‌ها مانند فوتبال، بیسبال، اسکیت، پیاده روی یا دو چرخه سواری شکل خوب و مناسبی از تمرین و فعالیت تفریحی است. برای کودکان، زمین بازی مکانی سرشار از خوشی و تفریح و هیجان است. زمین بازی مکان فوق العاده‌ای برای بروز استعدادها و عمل کرد کودکان و نیز یافتن دوستان جدید است. بچه‌ها رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند، قدرت و تناسب اندام آن‌ها به خوبی مهارت‌های ارتباطی آن‌ها در زمین بازی تقویت می‌شود. در طی تعطیلات، شما بیشتر کودکان را می‌بینید که تمام روز را در زمین بازی سپری می‌کنند. اما این یک واقعیت است که زمین بازی فواید زیادی برای سلامتی دارد همان طور که منشأ تعدادی از آسیب‌های جدی است. هر ساله، هزاران نفر از کودکان به شدت در زمین بازی آسیب می‌بینند. بعضی از این آسیب‌های وارده در زمین بازی ممکن است خیلی جدی و شدید باشند به طوری که که کودکان را مجبور می‌کند تا با پی آمدهای دراز مدت آن مواجه شوند.

علل

افتادن‌ها یکی از دلایل اصلی آسیب‌ها در زمین بازی هستند. کودکان بیشتر در معرض افتادن بر اثر لیز خوردن، عدم تعادل، از دست دادن کنترل، یا در حین بازی روی تاب، زمین بازی کودکان (میله‌ی فلزی افقی و عمودی که به هم جوش داده شده‌اند و بچه‌ها از آن بالا می‌روند)، الا کلنگ، سرسره و چرخ و فلک هستند. بیشتر آسیب های ناشی از افتادن بر اثر بالا رفتن بچه‌ها از میله‌ها در زمین بازی است، که باعث شکستگی‌ها می‌شود. بعضی از کودکان با گیر کردن در وسایل بازی آسیب می‌بینند. 75 درصد از آسیب‌های غیر کشنده و سطحی مربوط به وسایل در زمین بازی هستند. این نوع آسیب‌ها در مراکز نگه داری روزانه‌ی کودکان (مهد کودک‌ها) و مدارس رایج هستند. کودکان در سنین 5 تا 9 سال در خطر بیش‌تری برای آسیب دیدن هستند.

انواع آسیب‌ها

در حدود 45 درصد از آسیب‌های وارده در زمین بازی کاملاً شدید هستند، که شامل شکستگی‌ها، آسیب‌های وارده به اندام‌های داخلی، در رفتگی‌ها، بی هوشی بر اثر صدمات مغزی، و قطع عضو بدن می‌باشند. شکستگی از شایع‌ترین نوع آسیب در زمین بازی است. سایر آسیب‌های رایج شامل بریدگی‌ها، افتادن‌ها، ضربه خوردن از وسیله‌های بازی مانند تاب، توپ یا راکت، جراحت‌ها، پیچ خوردگی‌ها و کشیدگی‌ها، یا ساییدگی‌ها و کوفتگی‌ها می‌باشد. شکستگی استخوان‌ها، ضربه و آسیب‌های نخاعی از آسیب‌های جدی هستند که نیاز به مراقبت پزشکی فوری و بستری شدن در بیمارستان دارند. آسیب به سر خطرناک‌ترین نوع آسیب وارده در زمین بازی است.

پیش گیری

پیش گیری همیشه از درمان بهتر است. هنگام بازی در زمین اتخاذ اقدامات پیش گیرانه بهتر از درمان آسیب‌ها است. برای محافظت از پاهای خود شما همیشه باید کفشی که کفه‌ی آن لاستیکی است، بپوشید. شما باید همیشه از ضربه گیر بودن مواد به کار رفته در زمین بازی مانند تراشه‌های چوب، دانه‌های ماسه، شن یا مواد مشابه، اطمینان حاصل کنید. از سرسره‌های فلزی که در معرض آفتاب هستند استفاده نکنید. این سرسره‌ها ممکن است داغ شوند و پوست را بسوزانند. سطح زمین بازی که بچه‌ها روی آن می‌افتند مخصوصاً سطح اطراف میله‌های بازی باید صاف و نرم باشد. شما باید در مورد طراحی زمین بازی، سطح زمین بازی، ساختمان و شرایط نگه داری وسایل بازی خیلی مراقب باشید. حضور سرپرست بزرگ سال در مدت زمانی که کودکان در زمین بازی، بازی می‌کنند ضروری است. وقتی بچه‌های کوچک‌تر بازی می‌کنند به دقت مراقب و مواظب آن‌ها باشید. یقین حاصل کنید که لباس‌های کودکان آن قدری گشاد نیست که به وسایل بازی گیر کند و پاره شود. هر گاه کودک شما از زمین بازی می‌آید، وجود هر نوع آسیب یا زخم را در او بررسی کنید، تا اگر آسیبی دیده است سریعاً به دنبال درمان آن باشید.
زمین بازی مطمئناً مکان خوبی برای پیش رفت در همه‌ی زمینه‌ها برای کودکان است. آن چه لازم است فقط مراقبت ساده و توجه و مواظبت است.