تألیف و ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون




 
مطالعه و کالبد شکافی مومیایی‌ها به دانشمندان کمک می‌کند تا بدانند بیماری‌های قدیمی از کجا آغاز شدند، چگونه تکامل و گسترش یافتند و چه اقدامات درمانی برای مقابله با آنها انجام شد. بیایید درباره‌ی دامنه‌ی این مطالعات برای درمان‌های جدید اطلاعاتی را به دست آوریم.
پالئو پاتولوژی (دیرین آسیب شناسی) علم بیماری‌ها و امراض در گذشته، توسط دکتر آرتور آفدر هاید، استاد دانشگاه مینه سوتا پایه گذاری شد. آفدر هاید هزاران نمونه بافت را از 284 مومیایی یافت شده در آمریکای جنوبی جمع آوری کرد. او از این نمونه‌ها برای شناسایی بیماری‌هایی که تمدن‌های باستانی از آنها رنج می‌بردند استفاده کرد. کار او همواره به دانشمندان در کشف مکان شروع بیماری‌ها، انتقال و روش‌های درمان‌ آنها کمک می‌کند.
پالئو پاتولوژیست‌ها گزارش‌های موضوعی در باره‌ی هر یک از مومیایی‌ها می‌نویسند و به عنوان پیش فرض در باره‌ی بیماری‌هایی که یک شخص به آن مبتلا است در نظر می‌گیرند. اما دانشمندان با مشاهده‌ی فرهنگهایی که در محیط‌های مختلف زندگی می‌کردند می‌توانند درباره‌ی ارتباط بین زیست شناسی و فرهنگ و چگونگی تأثیر این تعامل بر بیماری‌ها آگاهی بیشتری به دست آورند. این تحقیقات می‌توانند جهت کمک به درمان بیماری‌های جدید مورد استفاده قرار گیرند.
پالئو پاتولوژیست های متخصص در زمینه‌ی تحقیقات به این نتیجه رسیده‌اند که بافت‌های مومیایی‌ها ممکن است حاوی علائم بیماری‌هایی باشند که باعث مرگ آنها شده است. چشم‌ها معمولأ به خوبی حفظ می‌شوند بنا بر این دکتر افدر هاید و دیگران قادرند درباره‌ی بیماری‌های مزمن مانند فشار خون بالا، دیابت، سرطان، اعتیاد به الکل و سوء تغذیه مطالعه کنند. بافت‌های مومیایی‌ها اطلاعات ارزشمندی را در باره‌ی بیماری‌هایی که به وسیله‌ی باکتری‌ها و انگل‌ها ایجاد می‌شوند، مانند مالاریا، توبرکلوزیس و بیماری شاگاس که یک بیماری غیر قابل درمان است و امروزه بسیاری از افراد را در مناطق ساحلی جنوب آمریکا مبتلا می کند، در اختیار قرار می‌دهند. نتایج آزمایش او نشان می‌دهد که شاگاس بیماری‌ای است که مناطق ساحلی آمریکای جنوبی را به مدت بیش از 9000 سال گرفتار کرده است.
نمونه‌های اولیه‌ی استفاده شده توسط اکثر پالئو پاتولوژیست‌ها بقایای اسکلتی می‌باشند. دانشمندان می‌توانند با استفاده از اشعه‌ی ایکس و هم چنین تجزیه و تحلیل شیمیایی و آزمایشگاهی به بررسی استخوان‌ها بپردازند. این نوع مطالعات می‌توانند اطلاعات بسیاری را در باره‌ی سابقه‌ی پزشکی و بیماری فرد از جمله علت مرگ او در اختیار دانشمندان قرار دهند. ممکن است استخوان‌ها مستقیمأ تحت تأثیر بیماری‌هایی مانند آرتروز قرار گرفته، یا نشانه‌های بیماری‌هایی مانند توبرکلوزیس یا سیفلیس را داشته باشند. هنگامی که استخوان‌ها نشان دهنده‌ی شواهدی از صدمات فیزیکی به علت خشونت یا آسیب و نشانه‌هایی از عفونت یا شکستگی باشند می‌توانند اطلاعاتی را در باره‌ی اثرات طولانی مدت صدمات وارد شده بر فرد ارائه کنند.
دکتر آفدر هاید مقاله‌ای را در باره‌ی مطالعات خود نوشت و منتشر کرد و در آن ذکر کرد که چشم‌های مومیایی‌ها را حفظ و نگه داری کرده و امیدوار است تا دانشمندانی پیدا شوند که مشتاق آزمایش بر روی آنها باشند. ویلیام لوید چشم پزشک دانشگاه دیویس به صورت اتفاقی مقاله‌ی دکتر آفدر هاید را مطالعه کرد و این فرصت نصیب وی گشت. لوید، متخصص بینایی سنجی، با استفاده از روشی شروع به هیدراته کردن دو باره‌ی چشم نمود و آنها رابرای فرایندهای شیمیایی و آزمایشگاهی آماده کرد. او سپس چشم‌ها را با پارافین پوشانده و برش‌هایی از آنها را برای مشاهده در زیر میکروسکوپ آماده کرد. اگر چه آزمایشات اولیه بر روی چشم‌ها هیچ نشانه‌ای از بیماری‌های جدید چشمی مانند گلوکوم نشان نداد، ولی لوید امیدوار است تا چشم‌های مومیایی‌های بیشتری را بررسی کرده و برای ارائه‌ی نظرات قطعی آزمایشات بیشتری را انجام دهد.
رایج‌ترین تحقیقات انجام شده توسط پالئو پاتولوژیست‌ها مطالعه مومیایی‌ها برای بررسی تغذیه‌ی تمدن‌های باستانی است. بقایای دندانی و اسکلتی برای تعیین رژیم غذایی و مواد غذایی مصرفی توسط فرهنگ‌های مختلف ارزشمند هستند. به عنوان مثال، کم بود ویتامین دی باعث ایجاد انحنا در استخوان ساق پا می‌شود، برخی از عفونت‌ها مانند سل نشانه‌هایی را در بقایای اسکلتی بر جای می‌گذارند، سوء تغذیه بر اندازه‌ها و ابعاد استخوانی تأثیر می‌گذارد، شواهد گسترده‌ از پوسیدگی دندانی ممکن است نشان دهنده‌ی هضم غذاهای نرم و چسبناک مانند غذاهایی باشد که تمدن‌های دارای رژیم غذایی فلاحتی مصرف می‌کردند. و کاسه‌ی چشم و جمجمه‌ی به شدت پر منفذ می‌تواند نشان دهنده‌ی کم خونی باشد که در نتیجه‌ی کم بود آهن عارض می‌گردد.
هر نوع مطالعه‌ در باره‌ی تمدن‌های باستانی به محققان کمک می‌کند تا در باره‌ی عواملی که باعث شدند انسان‌ها به صورت کنونی در آیند اطلاعات بیشتری به دست آورند. با هر قدم در علم، ما یک گام به سوی آینده‌ای بهتر بر می‌داریم.