مقدمه‌ی مختصری در باره‌ی حملات ای اِم پی

زندگی مدرن امروزی ما برای انجام کارهای روزمره کاملأ در حال وابستگی به الکترونیک است. طبیعی است که حمله‌ی بعدی توسط یک سازمان تروریستی می‌تواند کنترل الکترونیک را هدف قرار دهد. با این حال، در مواردی که کنترل امکان پذیر نباشد، گام بعدی غیر فعال کردن آن خواهد بود، و در این جا حمله‌ی پالس الکترو مغناطیس ( ای اِم پی) مطرح می‌شود.
یک حمله‌ی تروریستی که در حرکتی خطوط تلفن، کامپیوترها، دستگاه‌های خود پرداز، دستگاه‌های الکتریکی و انواع مختلف لوازم الکترونیکی را به طور کامل قطع کند به صورت قابل ملاحظه‌ای خطرناک‌تر از بمب گذاری و حتی سلاح‌های شیمیایی و بیو لوژیکی است. اگر چه این بیشتر شبیه یک سناریو از فیلم‌های علمی تخیلی است ولی امروزه در جایی که تکنولوژی و برق با هم ارتباط مستقیم دارند وقوع آن امری اجتناب نا ‌پذیر است. اگر به عنوان مثال، یک دشمن قادر به انفجار یک کلاهک هسته‌ای در ارتفاع مثلأ 90000 فوتی باشد، قدرت این انفجار برای غیر فعال کردن یک شبکه‌ی الکتریکی در منطقه‌ای به بزرگی پایتخت یک کشور کافی است. انفجار یک موشک حتی در ارتفاع بیشتر دامنه‌ی آسیب را افزایش می‌دهد. شخصیت منفی در این سناریو که قادر است چنین کاری را انجام دهد با عنوان پالس الکترو مغناطیس و به نحو گسترده‌ای ای اِم پی نامیده می‌شود. تشعشعات اکترو مغناطیسی حاصل از یک انفجار هسته‌ای دارای میدان مغناطیسی با نوسان شدیدی است که قابلیت انتقال خسارات به الکترون‌های بدون محافظ را دارند و سیستم‌های الکتریکی با ولتاژ ناگهانی و بسیار بالا و خوشه‌‌های جریان الکتریکی باعث ایجاد خسارت می‌گردند.
اجزای ای اِم پی هسته‌ای به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از: ای 1، ای 2، و ای 3. فاز ای 1 از یک پالس الکترو مغناطیس می‌تواند به اجزای الکتریکی و الکترونیکی غیر متصل به برق آسیب برساند، این فاز دارای فرکانس بالایی است که به هر گونه ماده‌ی فلزی که به عنوان آنتن عمل می‌کند آسیب می‌رساند. این حمله با فرکانس بالا در نانو ثانیه برای اثر گذاری محافظ‌های جریان الکتریکی بسیار سریع است. رسیدن به ایمنی در فاز ای 2 از پالس الکترو مغناطیس، که شامل انفجار انرژی در بازه‌ی زمانی ده تا صد میلیونم ثانیه است، ساده‌تر است. محافظ‌های جریان الکتریکی در تجهیزات می‌توانند این اختلال را به راحتی تحمل کنند. مرحله‌ی سوم و نهایی از پالس ای اِم پی، مرحله‌ی ای 3 و خطرناک‌ترین فاز در بین 3 مرحله است. این مرحله ده تا صد ثانیه به طول می‌انجامد و در امتداد رساناهای بزرگ مانند خطوط برق حرکت می‌کند و می‌تواند باعث سوختن تمام اشیاء متصل به شبکه‌ی برق از جمله لوازم الکتریکی، کامپیوترها، شبکه‌های ارتباطی، تلویزیون‌ها، رادیوها و ماشین آلات و غیره گردد. از آن جایی که مقدار این آسیب بسیار بالا است، برای جای گزین کردن اجزای آسیب دیده مقدار قابل توجهی زمان و بودجه مورد نیاز است که به طور معمول در حدود 18 ماه یا بیشتر طول می‌کشد.

اثرات بعدی یک حمله‌ی ای اِم پی

مواد غذایی و آب آشامیدنی سالم تقریبأ بلا فاصله نا پدید خواهند شد، تولید و حمل و نقل متوقف خواهند شد. رادیوها، و تلویزیون‌ها از کار خواهند افتاد. ارتباطات فلج خواهند شد. هر گونه اطلاعات موجود در اینترنت با از کار افتادن کامپیوترها ناپدید خواهند شد. روز نامه‌ها، مجلات و تمام انواع رسانه‌های چاپی به علت از کار افتادن ماشین آلات از چاپ باز خواهند ایستاد. بیمارستان‌ها، فروشگاه‌ها، هتل‌ها، فرودگاه‌ها، و امور مالی تعطیل خواهند شد. ذخایر سوختی کاهش می‌یابند و تمام مناطق آسیب دیده به زمان قرون وسطی که در آن داد و ستد کالا رایج بود بر می‌گردند، نیاز به طلا، آب سالم، دارو، مواد غذایی، پارچه، کفش، پتو، لباس، نفت، چراغ، و دو باره افزایش خواهد یافت. پول در جهان امروز تا حد زیادی وابسته به تکنولوژی است که با نابودی مؤسسات مالی ناپدید خواهد شد. وضعیت آشفته، شهرها را 200 سال به عقب می‌برد یعنی تا قبل از این که برق اختراع شده بود. در صورت چنین حمله‌ای، تعداد بی شماری از جمعیت کشورها یا یخ می‌زنند و یا از گرما می‌میرند و در صورت ادامه‌ی حیات، مشکلات بسیاری به وجود خواهد آمد.

محافظت در برابر حمله‌ی ای اِم پی

متأسفانه، هیچ حفاظتی در برابر چنین حمله‌ای که قادر است به تنهایی یک کشور را نابود کند وجود ندارد. سیستم‌هایی با قدرت تشخیص بالا در حال توسعه هستند تا با این سلاح‌ها قبل از انفجار آنها مبارزه نمایند و هم اکنون این سیستم‌ها در مراحل اولیه از ساخت می‌باشند. هزینه‌ی چنین سلاح‌هایی بسیار بالا است و در حال حاضر قیمت آنها توسط ایالات متحده‌ی آمریکا 200 میلیون دلار بر آورد شده است.
در نهایت، سؤالی که باید به آن فکر کنیم: آیا می‌توانید تصور کنید که برقتان قطع شده و دیگر هرگز روشن نشود؟