قرارداد پيشگيري از خودکشي چيست؟

قرارداد پيشگيري از خودکشي، به وسيله ي درمانگران در اتاق اورژانس و موقعيت هاي بستري طولاني و اورژانسي مورد استفاده قرار مي گيرد.
موفقيت قرارداد پيشگيري از خودکشي (گاهي به آن قرارداد عدم صدمه هم گفته مي شود) احتمالاً به قوت رابطه ي درماني بيمار و درمانگر ربط دارد. قرارداد عدم صدمه به خودي خود به عنوان ابزار مؤثر پيشگيري از خودکشي شناخته نشده است. در حقيقت اين قرارداد ممکن است يک حس غلط امنيت به درمانگر بدهد که توانايي ارزيابي عيني خطر خودکشي را تخريب مي کند.
به کار بردن قرارداد عدم صدمه به جاي ارزيابي باليني، مناسب نيست و براي استفاده در موقعيت باليني - که درمانگر با تصميمات باليني درباره ي خطر خودکشي بيمار رو به رو است و ارتباط درماني قوي با او ندارد - توصيه نمي شود. اين مسئله خصوصاً در موقعيت هاي اورژانسي و مراقبت هاي حاد مهم است. هم چنين استفاده از قراردادهاي عدم صدمه يا پيشگيري از خودکشي براي بيماران تکانشگر، سايکوتيک، آشفته و از نظر شناختي مختل توصيه نمي شود. زماني که همه ي اين مسائل گفته و انجام داده شد، ارزيابي و درمان خودکشي بر اساس قضاوت باليني آگاهانه صورت مي گيرد.
منبع مقاله :
سپهرمنش، زهرا؛ (1388)، پشگيري از خودکشي(راهنماي عملي ارزيابي و پيشگيري از خودکشي)، تهران: نشر قطره، چاپ اول