نويسنده: دکتر هرمزديار کيانمهر




 

تره فرنگي ( Leek ) با نام علمي Allium porrum هم خانواده پياز و تره است و متعلق به خانواده ي سوسنيان (1) است. تره فرنگي مانند تعدادي ديگر از سبزيجات گياه دو ساله اي محسوب مي شود ولي معمولاً آن را در انتهاي بهار به بعد برداشت مي نمايند. قاعدتاً جزء سبزيجات پاييزه و زمستانه مي باشد. بخش تحتاني آن مانند پياز غده اي و کلفت مي شود. برگ هاي پاييني فشرده، تاشده، گوشتي و سفيدرنگ مي شوند. بخش هاي تحتاتي به جز ريشه ها لذيذ و خوش خوراک بوده ليکن بخش هاي بالايي سبز و خشن و فيبري مي شوند. بنابراين براي مصرف مطلوب نيستند. تره فرنگي را مي توان خام و يا در خوراکي هاي مختلف به صورت پخته مورد استفاده قرار داد. مانند پياز به غذاها طعم مي بخشد. تره فرنگي داراي واريته هاي مختلفي است که برخي از آنها زودتر به ثمر مي رسند و از انتهاي بهار به بعد مي توان از محصولات آنها استفاده نمود. ليکن برخي واريته هاي ديگر خاص پاييز و زمستان هستند.
جهت کاشت تره فرنگي بايستي زمين را قبل از زمستان آماده نمود. زمين را به عمق دو بيل شخم زده و مقدار مناسبي کود حيواني با خاک مخلوط نماييد به طوري که زمين کاملاً سست شده و قادر به حفظ رطوبت باشد. بذر را مي توانيد درون گلخانه و ساختمان در جعبه هاي مخصوص و در اواخر زمستان شروع کنيد، دماي مناسب رويش بذر حدود 10 درجه سانتي گراد مي باشد. گياهچه ها را بعد از رويش و قبل از آن که به زمين منتقل نماييد چند روز در هواي بيرون قرار دهيد تا نسبت به هواي بيرون مقاوم شوند.
زمين باغچه را که قبلاً آماده نموده ايد شياربندي نماييد. شيارهاي کم عمق ( حدود 8- 7 سانتي متر ) و با فواصل تقريبي 30 سانتي متر ايجاد نماييد. گياهچه ها را رديفي با فواصل 40 سانتي متر بکاريد و خوب آبياري نماييد. تره فرنگي به آبياري زيادي نياز دارد. هر دو هفته يک بار با کود اوره تغذيه نماييد. در مناطقي که زمستان هاي سختي ندارند بذر را مي توانيد زودتر شروع کنيد تا مراحل بعدي زودتر طي شده و بتوانيد در بهار محصول خوبي داشته باشيد.
تره فرنگي را نيز مي توان مستقيماً به صورت بذر در زميني که آماده شده کاشت و براي حفظ از سرما و يخبندان آنها را مدتي زير پلاستيک نگهداري نمود. پس از رويش گياهچه ها را وجين نموده به صورتي که فواصل معيني بين آنها حفظ شود. براي محصول مطلوب، تره فرنگي را به موازاتي که بزرگ مي شود بايستي اطراف آن را خاک بريزيد تا پيازي بزرگتر ايجاد نموده و بخش هاي تحتاتي برگ ها لذيذتر شوند.
تره فرنگي مصون از آفات و بيماري هاي گياهي نمي باشد بلکه حشرات و قارچ هاي ريشه ممکن است به آنها آسيب رسانده و در نتيجه پوسيدگي ريشه و آسيب هاي ديگر محصول آن افت نمايد.

پي نوشت ها :

1. Liliaceae.

منبع مقاله :
کيانمهر، هرمزديار، (1388)، گل هاي آپارتماني و سبزيکاري، تهران: آييژ، چاپ اول