زندگی از کجا آغاز شد؟

گیرنده‌های مسئول لقاح شناسایی شدند

دانشمندان معتقدند گیرنده‌هایی را شناسایی و کشف کرده‌اند که به سلول‌های اسپرم و تخمک اجازه‌ی ترکیب با هم و خلق یک زندگی در قالب سلول تخم جدید را می‌دهند.

تخم لقاح یافته‌ی انسان

نوزادان از کجا می‌آیند؟ هرگاه کودکانتان از شما سؤال کنند، تنها کافی است داستان ایزومو و جونو،‌ گیرنده‌هایی که به ترتیب بر سطح سلول‌های اسپرم و تخمک یافت شده‌اند را به آن‌ها بگویید. در مطالعه‌ی انجام شده بر روی موش‌ها که امروزه در مجله‌ی علمی نیچر منتشر شده، محققان دریافته‌اند که اسپرم و تخمک از طریق این دو پروتئین گیرنده یک دیگر را شناسایی می‌کنند، و به این ترتیب با هم ترکیب می‌شوند و لقاح رخ می‌دهد و منجر به زندگی جدیدی در قالب سلول تخمی که ما می‌شناسیم می‌گردد. این گیرنده‌ها در بسیاری از پستان داران از جمله انسان‌ها کشف و شناسایی شده‌اند.
در گذشته مشخص نبود اسپرم و تخمک چگونه یک دیگر را تشخیص می‌دهند و شناسایی می‌کنند. به گزارش خبر گزاری رویترز محققان گیرنده‌ی موجود بر سطح تخمک را به احترام الهه‌ی باوری و ازدواج روم باستان جونو (در گذشته به عنوان گیرنده‌ی فولات (اسید فولیک) 4 معروف بود که مطمئناً این دو یکسان نیستند) نامیده‌اند. نام ایزومو اقتباسی از کلمه‌ای است که برای معبد ازدواج ژاپنی به کار می‌رود.

مرکز خبری ویرگی تحقیق انجام گرفته را این گونه شرح می‌دهد:

محققان به منظور معتبر ساختن یافته‌ی علمی خود، موش‌هایی را پرورش دادند که گیرنده‌ی جونو بر سطح تخمک‌ها‌ یا گیرنده‌ی ایزومو را بر سطح اسپرم‌ها تولید نمی‌کردند. در هر دو مورد، این موش‌ها قادر به تولید مثل نبودند. علاوه بر این، محققان متوجه شدند که پروتئین جونو دقایقی پس از لقاح، از سطح تخمک نا پدید می‌شود – آن‌ها تصور می‌کنند این پدیده نشان می‌دهد که به چه علت تخمک‌ها معمولاً با بیش از یک اسپرم هم زمان لقح نمی‌یابند. رایت [هم کار گاوینِ نویسنده‌] گفت "این پیشامد معمای 50 ساله‌ی چگونگی ترکیب تخمک‌ها تنها با یک اسپرم را توضیح می‌دهد که به این ترتیب کروموزوم‌های مردانه‌ی فراوان از چندین اسپرم در لقاح شرکت نمی‌کنند و در نتیجه موجب تشکیل رویان غیر قابل نمو نمی‌گردند."
نتایج این تحقیق می‌تواند به زوج‌های نا زا (انسان‌ها) در فرزند دار شدن کمک کند. دانشمندان در حال بررسی زنان نا زا برای یافتن مشکلات گیرنده‌های جونو در آن‌ها هستند. اگر مشکل در این گیرنده‌ها باشد، زنان می‌توانند از طریق روشی که تزریق اسپرم به درون سیتوپلاسم تخمک نام دارد بارور شوند، در طی این روش اسپرم به درون تخمک تزریق می‌شود و سپس این سلول لقاح یافته در رحم زن قرار می‌گیرد و کاشته می‌شود. نویسنده‌ی هم کار در این مطالعه، انریکا بیانچی از مؤسسه‌ی سنجر به رویترز گفت "جالب توجه است که در حدود 20 درصد موارد نا زایی علت ن امشخص دارند". "در حال حاضر ما در حال بررسی نقش گیرنده‌ی جونو در موارد نا زایی با علت نا مشخص هستیم."