عدد ابجدی: 131 السلام به معنی منزّه و مبرّا از هر عیب و نقص و زوال و انتقال است و عرفاً "عبدالسّلام" را بر بنده ای اطلاق کنند که از اخلاق رذیله سالم باشد و اگر کسی این را صد مرتبه بر مریضی بخواند، شفا یابد و مداومت بر این اسم برای سلامتی از آفات نافع است و همراه داشتن این مکسَّر نیز خواص بسیار دارد:
 

س

ل

ا

م

م

س

ا

ل

ل

م

ا

س

  شکل شماره(1)
 

اگر کسی این اسم را سیصد و هیجده مرتبه بر شربتی بخواند و به دشمن بخوراند، آن دشمن مهربان گردد. برای ایمن ماندن از بیماری جذام و برص، نوشتن و همراه داشتن این مربّع نافع است:

25

39

35

32

36

31

26

38

30

33

41

27

30

28

29

34

  شکل شماره(2)
 

نیز اگر کسی این نقش را همراه خود نگاه دارد، صحّت و سلامت در دین و دنیا روزی او گردد:

38

51

48

40

37

44

39

50

43

46

53

46

52

49

42

47

  شکل شماره(3)

پژوهه در مفهوم السّلام از مترجم

این واژه از اسمای خداوند به معنی «بدون عیب» می باشد که یک بار در قرآن کریم آمده است. این اسم سه گونه تفسیر شده است:

1) خداوند از نقایص و آفات سالم است که در این صورت از اسمای سلبیه است.

2) خداوند اعطاکننده ی سلامت است، که این سلامت هم در آغاز آفرینش و هم در روز قیامت قابل اعتبار است.

3) خداوند در روز قیامت به اولیای خود سلام کننده است.

"برای آنها جایگاه سلامت از آفات و بلیّات در نزد پروردگار است". «انعام/127»

امّا چگونه بنده ی حضرت حق می تواند مظهر این صفت کریم شود و به مرتبه و مقام سلامت نفس برسد؟ هر بنده ای که روح را از شرور پاک گرداند صاحب قلب سلیم و سلامت نفس خواهد شد.

از "امام صادق" علیه السلام سئوال شد قلب سلیم به چه معنی است؟ فرمود: قلب سلیم قلبی است که خدای خویش را ملاقات کند در حالی که فقط خدا در او جای دارد.

 

نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی

منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم