عددابجدی: 136 المومن به معنی ایمن کننده ی مطیعان است از عذاب خود و به معنی ثابت کننده ی ایمان است در قلوب مؤمنان و اگر کسی این اسم را صد و شصت و شش مرتبه بخوراند، از شرّ جنّ و انس ایمن گردد و اگر صد و بیست مرتبه بخواند، از وسواس محفوظ ماند و اگر کسی این نقش را که متعلّق به این اسم است همراه خود نگاه دارد، شیطان نتواند او را فریب دهد و وسوسه نماید و صورت نقش این است:
 

25

39

35

32

36

31

26

38

30

33

41

27

30

28

29

34

  شکل شماره(1)
 

اگر کسی این اسم را به نقره نقش کند و همراه خود نگاه دارد به شرطی که همواره با طهارت باشد بر دشمنان ظفر یابد و ایمان او به سلامت رود یعنی از شرّ شیطان ایمن گردد و اگر کسی مکسَّر این اسم را بر خاتم نقره نقش کند و در هنگام نقش کردن بخور بسوزاند و در ساعت سعد در دست نماید از مکر مکّاران و غمز غمّازان و طعن بدخواهان محفوظ ماند و در نظر سلاطین و حکّام با هیبت نماید و لکن شرط آن این است که در هر روزی ششصد و نود و شش مرتبه این اسم را بخواند و صورت مکسَّر این است:
 

م

و

م

ن

م

ن

م

و

ن

م

و

م

و

م

ن

م

  شکل شماره(2)
 

و اگر این اسم را به تکسیر صدر مؤخّر تکسیر نماید و همراه خود نگاه دارد نیز همین فایده را دارد به صورت زیر:
 

م

ؤ

م

ن

ن

م

م

ؤ

ؤ

ن

م

م

  شکل شماره(3)

پژوهه در مفهوم المؤمن از مترجم

این واژه از اسمای خداوند به معنی گواهی دهنده و ایمنی بخش می باشد که یک بار در قرآن کریم ذکر شده است. مصدر این اسم دارای دو معنی است:
1) تصدیق و گواهی دادن.

2) امان.

بنابه این که اسم برگرفته از مصدر تصدیق باشد گواهی دادن و تصدیق وی در پنج مرحله مفروض خواهد بود: 1)گواهی به وحدانیت خود؛ 2) تصدیق انبیای خود به ظهور معجزه به دست آنها؛

3) تصدیق بندگان خود در برخورداری از ثواب آخرت؛

4) گواهی بر بندگان مؤمن خود از عدم ناراحتی در حشر؛

5) گواهی بر جاودانگی اعجاز قرآن و حفظ آن.

و امّا اگر این اسم بر معنی ایمنی بخش باشد، این ایمنی در دو جایگه مفروض است:

الف) دنیا، ایمنی بخشیدن در محلیّ فرض می گردد که در آن بیم و ترس باشد و از آن رو که نهایت بیم و ترس، به حبّ و نفس و وجود باز می گردد پس بازگشت ایمنی به تأمین وجود در مراحل گوناگون است. حال چون خداوند علّت پایداری اشیا می باشد، پس ایمنی بخش ذات آنها در همه ی لحظات است و از آن جهت که بنابه قانون علّیّت بازگشت همه ی امور به اوست، تأمین همه گونه آسایش و حیات آنها به واسطه ی او می باشد که این خود نهایت ایمنی است.
 

ب)آخرت: ایمنی در جهان آخرت به دوگونه میسّر است، یکی به بیان راه و روشی امن به آخرت که به واسطه ی ظهور انبیاء و بیان چگونگی و کیفیت سلوک و کسب ملکات نفسانی و درک مراتب توحید و نفس، میسّر است و دیگر به تأمین امنیت در عرصه ی قیامت که از صادق الوعد بودن خداوند نشأت می گیرد، چه وی هیچ گونه داعی در ابراز کذب ندارد زیرا بازگشت کذب به عدم و نقصان است که در وی راهی ندارد.
 

بنابراین؛ امنیت با تمام ابعادش چه در دنیا و چه در آخرت مربوط به خداوند امان دهنده است و هیچ کس جز او نمی تواند دفع آفات و نگرانی ها را بنماید. و بر ما فرض و لازم است که مردم را به خصوص در مواقع اضطراب و نگرانی ها به خداوند رافع غم و اندوه دعوت کنیم و به آنها بفهمانیم که برطرف کننده ی مصائب و نگرانی های زندگی دنیا و آخرت "ذات اقدس الله" است.
 
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی

منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم