آشنایی با نام های خداوند: الوارث

عدد ابجدی: 707 الوارث به معنی کسی است که پس از فانی شدن اشیا باقی باشد و تمام املاک بعد از زوال مالکان به او راجع شود. «شیخ بُرسی» (ره) فرموده است: هر کس هزار مرتبه این اسم را بخواند حاجتش روا شود و مداومت بر این اسم برای بقای خلف مؤثر است و همراه داشتن این شکل که متعلّق به این اسم است نیز خواص بسیار دارد و چون کسی این اسم را در هر شبی صد مرتبه و در شب جمعه هزار مرتبه بگوید، هر حاجت که داشته باشد روا شود:
 

پژوهه در مفهوم الوارث از مترجم

از ماّده «ارث» که معمولاً به اموالی گفته می شود که از کسی به دیگری بعد از مرگش انتقال می یابد. یعنی مالی است که بدون تجارت و معامله از کسی به کسی می رسد (بدون این که قراردادی در میان آنها باشد).

"ماییم که زنده کنیم و بمیرانیم و ما (پس از مرگِ همه) باقی می مانیم (و وارث همه چیز قرار می گیریم)." «حجر/23»

«الوارث» ینی این که بازگشت همه چیز در عالم هستی به سوی خداوند تبارک و تعالی است و روزی فرا می رسد که تمامی مالکین مجازی می میرند و تنها او باقی می ماند و بس. امّا بندگان خدا در صورت حفظ تقوی و انجام اعمال صالحه در دنیا وارثان زمین و بهشت برین خواهند شد.

«در زبور نوشتیم که پس از پیامبر، زمین را (در آخرالزّمان) بندگان شایسته ی من به میراث می برند». [انبیا/105].

«ارث» به معنی «تملیک» نیز آمده است و منحصر به انتقال مالی از میّت به بازماندگانش نمی باشد چنان که در آیه 63 سوره ی مریم می فرماید: «این همان بهشتی است که ما به ارث به بندگان پرهیزگار می دهیم». در آیه مورد بحث، بهشت مال کسی نبوده و انتقالی ظاهراً در کار نیست.

در حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می خوانیم:

«هر کس بدون استثناء منزلگاهی در بهشت و منزلگاهی در دوزخ دارد، کافران منزلگاه دوزخی مؤمنان را به ارث می برند و مؤمنان جایگاه بهشتی کافران را».

تعبیر به «ارث» در مورد بهشت، شاید به خاطر آن است که «ارث» به معنی دستیابی به نعمتی است بی رنج و تعب.
منبع: شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم.