عدد ابجدی: 73 الجلیل به معنی "سیّد و عظیم" است و «شیخ بُرسی» (ره) فرموده است که هر کس این اسم را بسیار بگوید در نظر خلایق باوقار و هیبت نماید و در بعضی کتب است که اگر کسی این اسم را تا هفت روز به مشک و زعفران و گلاب و شکر بر نان بنویسد و روزی یک نان صدقه بدهد پس آن نانی را که بر آن نوشته بود تناول نماید، در میان خلایق عزیز و محترم گردد و برای حصول بزرگی و حشمت و رسیدن به جاه و منصب و تقرّب در نزد سلاطین نوشتن این اسم با قلم باریک تا هفتاد و سه مرتبه و بستن این نوشته بر بازوی راست و نقش کردن این نقش بر خاتم نقره که خُمس(1/5) آن طلا باشد و خواندن این اسم تا روزی چهارصد و هشت مرتبه، مجرّب است و نقش این است:
 

10

24

21

18

22

17

11

23

16

19

26

12

25

13

15

20
شکل شماره (1)
 
و هر کس «ذوالجلال و الاکرام» را بر صندوق یا درب خانه در روز پنجشنبه نقش کند در ساعت مشتری، آن خانه از دزد محفوظ ماند.
 

پژوهه در مفهوم الجلیل از مترجم

«جلیل» از «جلال» به معنی «کبریا و عظمت» است این لفظ اختصاص به خداوند دارد. «الجلیل» یعنی عظیم، سیّد و مولا و کسی که جامع صفات کمالی مثل غنا و سلطنت و قدرت و عزّت است. به عبارت دیگر «جلیل» یعنی کسی که همه ی بزرگان و صاحبان قدرت مادّی یا معنوی در برابر او کوچک و فقیر و محتاج هستند و چنین مقامی فقط شایسته ی حضرت حق است و او «جلیل مطلق» است.

«هرچه در روی زمین هست فانی است و فقط ذات پروردگار ماندنی است که او صاحب جلال و ارجمندی است». «الرحمن/ 26 و 27»

توصیف حقتعالی به اسم «جلیل» گاه به خاطر عجایب خلقت و عظمتی است که در مخلوقاتش مشاهده می کنیم و گاه به خاطر احاطه و تسلّطی که بر موجودات دارد حضرتش را "جلیل" می خوانیم.


 
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی

منبع : شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم