• چکیده : |
,"امروزه، با توسعهی جوامع و سازمانها در سراسر دنیا، برنامهریزی، به صورت یكی از تدبیرهای اساسی و ابزار مدیریتی درآمده است. برنامهریزی برای طراحی وضعیت مطلوب آینده است كه با استفاده از تجربهها و دانستههای گذشته، امكانها، فرصتها و محدودیتها، تحولها و تغییرهای آینده را طرحریزی میكند. برنامهریزی در سطحهای برنامهریزی كلان و سازمانی مورد بحث قرار میگیرد، كه برنامهریزی سازمانی خود شامل چندین برنامهریزی فرعی از جمله برنامهریزی استراتژیك، عملیاتی و تخصصی است. نویسنده در این كتاب نخست به اصول برنامهریزی توسعه (كلان)، تعریفها، فایده و هدفهای آن، روشهای این نوع برنامهریزی و اجرای آن در نظامهای اقتصادی، سوسیالیستی، سرمایهداری و اقتصادی مختلط میپردازد و سپس با اشاره به مقولهها، استراتژیها و نارساییهای این برنامهریزی در كشورهای در حال توسعه، برنامهریزی توسعه در ایران را ارزیابی و مشكلات آن را بیان میكند. نویسنده در ادامه به موضوع برنامهریزی سازمانی، انواع آن، ویژگیها و جایگاه هریك از انواع آن میپردازد و آنگاه روشهای برنامهریزی، طراحی و ترسیم شبكهی برنامهریزی و نیز پروژههای عملی مانند پروژهی استخدام نیروی انسانی، مراسم افتتاح كتابخانهی ملی و مواردی از این قبیل را بررسی میكند." |