| • چکیده : |
,"نظام برنامه‌ریزی را می‌توان به دو نوع برنامه‌ریزی كنترلی و اختیاری تقسیم كرد. برنامه‌ریزی اختیاری، در بریتانیا و تعدادی از كشورهایی كه از آن تبعیت می‌كنند، متداول است. نظام اختیاری، سازوكاری را برای حل مناقشات و تحقیق و تفحص علنی فراهم ساخته و اجازه می‌دهد معترضین، به طرح دعوی بر اساس عرف پرداخته و ابزارهایی را برای تضمین مسئولیت‌پذیری تصمیم‌سازی حكومت‌های محلی عرضه می‌كند. نگارنده در كتاب حاضر، به ماهیت برنامه‌ریزی بریتانیایی، دستاوردها و ناكامی‌های آن و برخی مسائلی كه در حال حاضر با آن روبه‌رو می‌باشد، پرداخته است. از جمله مباحث كتاب می‌توان به نظام برنامه‌ریزی و طرح‌های توسعه، مسكن، برنامه‌ریزی پیراشهری، برنامه‌ریزی بریتانیایی در بستر اروپایی، مشاركت عمومی در برنامه‌ریزی، و چشم‌انداز آمریكایی برنامه‌ریزی بریتانیایی اشاره كرد." |