| • چکیده : |
نگارنده در كتاب حاضر با رهیافتی خاص به معضلات فلسفی علوم انسانی پرداخته است همچنین از تحلیل فلسفی به مباحث فلسفه‌ی علوم اجتماعی می‌پردازد. نگارنده خاطرنشان می‌كند: تحلیل‌های ما شكل دیالكتیكی تفكر را به كار بسته‌اند. در رهیافت دیالكتیكی، تفاوت‌ها به گونه‌ای مطلق دریافت نمی‌گردند و روابط آن‌ها از نوع آنتاگونیستی مفرط نیست. در حقیقت، در نظرگاه دیالكتیكی، آلترناتیوها، ضمن رقابت صادقانه برابر یك دیگر، صرفا به ظاهر، حكم یك "دیگر" تمام عیار، را دارند. آن‌ها در واقع عمیقا به هم متصل‌اند و تقابل آن‌ها آشكار می‌كند كه چگونه این تفاوت‌ها را باید تفسیر كرد و از مرز آن‌ها عبور كرد (عبور كردن نه به معنای پاك كردن صورت مسئله، بلكه به مثابه‌ی قرار دادن آن‌ها داخل یك چارچوب بزرگتر). رقابت جایگزین‌هایی كه در گام اول نفی هر نوع امكانی دیگر را متبادر می‌كردند هم اكنون می‌تواند به نظرگاهی فراخ‌تر جایگزین شود كه ارزش جایگاه‌های اولیه را می‌شناسد ولی از آن‌ها فراتر می‌رود". مباحث كتاب عبارت‌اند از: "آیا برای شناخت كسی باید [در جای او یا شبیه] او باشیم؟"، "آیا برای این كه خودمان باشیم به دیگران نیاز داریم؟"، "آیا فرهنگ یا جامعه، ما را این گونه كه هستیم ساخته است"، "آیا باید بنا را بر این بگذاریم كه دیگران عقلانی هستند؟"، "آیا باید دیگران را در قالب ذهن و زبان خود آن‌ها بشناسیم"، "آیا معنای رفتار دیگران، منظور خود آنان از آن رفتار است؟"، "آیا شناخت ما از دیگران اساسا تاریخی است؟"، "آیا داستان زندگی را می‌سازیم یا می‌سرائیم؟"، "آیا می‌توانیم دیگران را به طور عینی بشناسیم؟"." |