| • چکیده : |
,"كتاب حاضر مجموعه‌ای از نوشته‌ها و نامه‌هایی است واگویه مانند كه به گفته‌ی نویسنده‌اش "تنها طنین صدایی خاموش است كه تصویرش بر خودش عمود شده است". كتاب هفت فصل را شامل می‌شود كه فصل هفتم آن، خود از هفت نامه: تخته‌سیاه، رویای سنگ، شروع یك رویا، برگی از روزهای بی‌بر، آغوش‌های باز، ایستگاه زرد و فتح قله تشكیل شده است. در ابتدای فصل سوم كتاب می‌خوانیم: كشف چیزهای مشترك بین انسان‌ها، اشیاء و كلیه‌ی وجودها نوشدارو به حساب می‌آید ـ یا لااقل من آن‌ها را جواب‌هایی كوتاه و گویا برای برخی از پرسش‌های درونی خودم می‌دانم. شبی كه به هیچ‌وجه آزاردهنده نبود و از استثنائات به حساب می‌آمد، با حالتی خنثی به خواب فرو رفتم. در خواب صدای قدم‌هایم را می‌شنیدم، به جایی می‌رفت كه انگار تا به حال آن‌ها را لمس نكرده بود. غیر از پاهایم هیچ عضوی از خودم را نمی‌دیدم و این حالتی طولانی بود..." |