• چکیده : |
,"كتاب حاضر، دربرگیرندهی سخنرانیهای "لایونل رابینز" ـ اقتصاددان معاصر ـ دربارهی تاریخ اندیشهی اقتصادی است كه آنها را در مدرسهی اقتصاد لندن در سالهای 80 ـ 1979 و 81 ـ 1980 ایراد كرده است. عناوین برخی از سخنرانیهای وی بدین قرار است: "افلاطون و ارسطو"، "آكویناس و اسكولاستیكها"، "كانتی یون ـ فیزیوكراسی"، "لاك و هیوم دربارهی مالكیت ـ هیوم دربارهی پول"، تجارت بینالملل"، "نظریهی سرمایه: بوم ـ باروك و فیشر" و "مارشال". در كتاب عنوان شده است: "طرح و محتوای سخنرانیها، برداشت رابینز از علم اقتصاد، و نیز نظام اقتصادی را منعكس میكند. رابینز مانند اكثر علمای جریان اصلی علم اقتصاد بر مبادله، قیمتگذاری (ارزش)، و تخصیص منابع و بنابراین بر ساز و كار قیمت و عملكرد بازارهای صرفا مفهومی و ادراكی تمركز میكند. ملاحظات گستردهتر ـ مانند سازماندهی و كنترل نظام اقتصادی، روابط بین نظریهی دانش و سیاست اجتماعی، و مسالهی نظم (اندیشههای مربوط به آزادی در مقابل كنترل، پیوستگی در مقابل تحول، و سلسله مراتب در مقابل برابری)، ملاحظاتی كه در آثار علمای جریان اصلی علم اقتصاد مانند فرنك ایج. نایت و جوزف جی. اشپنگلر اهمیت اساسی دارد ـ اغلب توجه جنبی و فرعی را به خود جلب میكنند. مثلا در قضیهی افلاطون و ارسطو، رابینز بر موضوع كمونیسم برای فرمانروایان قیم و موضوع بردگی تمركز دارد ـ گو این كه دلالتهای عمدهتر تقسیم كار مدنظر است ـ و در قضیهی رم، دیدگاه مرسوم را كه هیچ نظریهپرداز مهم اقتصادی وجود نداشت، بیان میكند ... به این ترتیب، بررسی تاریخ اندیشهی اقتصادی مبتنی بر برداشت سخنران از گسترهی علم اقتصاد است. وقتی رابینز اندیشهی اقتصادی پیش از اقتصاد مدرن را به عنوان موضوع پیشبینیهای اندیشهی اقتصادی یا علم اقتصاد در متون تاریخی فلسفهی اخلاق مطرح میكند، نه آن كه تفكر اولیه را در اوضاع و شرایط مربوط به خود و در محدودهی علایق وسیعتر مد نظر قرار دهد، به وضوح قصد دارد اندیشهی اقتصادی را به جریان اصلی نزدیك كند. گو این كه علم اقتصاد بعد از قرن هجدهم همیشه متنوع و متشكل از انواع مكتبهای درست آیین و گزآیین و متفكرین خاص بوده است. بنابراین، مضمون "پیشبینیهای" او قویا تاریخ تفكر اقتصادی "ویگا" است"." |