| • چکیده : |
,"حج به معنای قصد و آهنگ و چیرگی بر نفس است. حاجی در این سفر معنوی، قاصد خانة خداست و در این مناسك حج، صاحب خانه یعنی خدا را می‌جوید. او می‌كوشد كه با تسلیم و بندگی خالصانه، خویشتن خویش را به زیور عبودیت آراسته و بر وجود خویش عطر و بوی ابراهیمی بپاشاند و خداوند متعال را از خود راضی كند. حاجی با انجام واجبات الهی و دوری از محرمات، دعوت پروردگار را لبیك گفته، خود را برای مبارزه با نفس و تحمل سختی‌ها و مشكلات سفر مهیا می‌كند. نگارنده در اثر حاضر، به شیوة روان در قالب گفت‌وگو صحنه‌های روزمره را كه برای زائران در كاروان‌ها و یا در طول سفر و فضای مسجدالحرام و مسجدالنبی و مواقف حج و عمره اتفاق می‌افتد، ترسیم می‌كند. برخی از عناوین عبارت‌اند از: بار اضافی، غار حرا، كار عوامانه، ساده، اما باعظمت، كمبود خواب، مثل محشر، طواف وداع و..." |