| • چکیده : |
,"مهرماه سال 1383 مسابقه‌ی فوتبال بین تیم‌های ایران و آلمان در استادیوم آزادی در جریان است. مولف این كتاب تنها در خانه نشسته است و مسابقه را از كانال ZDF آلمان تماشا می‌كند. با تماشای مسابقه، مرغ ذهنش به گذشته‌های دور پرواز می‌كند و خاطرات مسابقات مقدماتی فوتبال المپیك 1964 م، كه بین تیم‌های ملی ایران و پاكستان و عراق و هند برگزار شده بود، در ذهنش زنده می‌شود. از زمانی كه مسابقه‌ی دوستانه بین تیم‌های ایران و هند را در امجدیه تماشا كرده بود، سال‌ها می‌گذشت. آن مسابقه با نتیجه‌ی چهار بر یك به نفع ایران پایان پذیرفت. او بعد از این بازی به جمع خوانندگان "كیهان ورزشی" پیوسته بود. همكلاسی‌اش، "پریوش آذر"، وقتی برای اولین بار یك مجله‌ی ورزشی را دست دختری می‌بیند به شدت تعجب می‌كند. نویسنده، "آذر" را نیز به جمع فوتبال‌دوستان ملی وارد می‌كند. آذر پس از علاقه‌مندی به فوتبال، با فوتبالیست محبوبش ارتباط تلفنی برقرار می‌كند و این ارتباط سال‌ها ادامه می‌یابد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نویسنده به اروپا مهاجرت می‌كند و متوجه می‌شود كه "پریوش آذر" از دانشگاه سوربن دكترای فلسفه گرفته است. باشگاه محبوب او یعنی باشگاه "شاهین" به "پرسپولیس" تغییر نام می‌دهد و "باشگاه تاج" به باشگاه استقلال" و "استادیوم امجدیه" نیز "استادیوم شهید شیرودی" نامیده می‌شود." |