| • چکیده : |
جلد چهارم از مجموعه صد سال داستان نویسی ایران" مربوط به جریان داستان نویسی ایران از سال‌های 1370 تا 1347 شمسی است. به تصریح نویسنده: "در صد سال داستان نویسی ایران ترسیم تصویری جامع از سمت و سوی حركت ادبی یك قرن، از دیدگاهی تاریخی صورت گرفته است. یعنی، هر اثر را مرتبط با مجموعه ادبیات دوره سنجیده‌ایم. و به این نكته توجه داشته‌ایم كه مجموعه ادبیات، البته با مولفه‌هایی از قبیل مسائل ایدئولوژیك و باورهای روشنفكری مسلط، با واقعیت‌های تاریخی ـ اجتماعی ربط می‌یابد. در عین توجه به خلاقیت فردی هر نویسنده و مسائل متن محورانه، جریان‌های ادبی را بر زمینه فرهنگی پیدایش و رشد آن‌ها بررسی كرده‌ایم؛ با این باور كه در سنجش حیات ادبی، بدون توجه به وضع فرهنگی و اجتماعی، نوعی ناتمام حس می‌شود... همچون مجلدات پیش در این جلد نیز كوشیده‌ایم آثار پدید آمده در فاصله زمانی مورد نظر را در چند جریان اصلی و چهره‌نمای زمانه طبقه‌بندی كنیم؛ و چون ویژگی‌های هر دوره در آثاری با كیفیت‌های متفاوت بروز می‌یابد، ضمن تاكید بر فردیت خلاق هر نویسنده و تفاوت‌های موجود در دستاوردهای ادبی، با آشكار كردن همسانی‌های آثار گوناگون، خواسته‌ایم طرح‌های پنهان در نهضت حیات ادبی دوره را در معرض دید قرار دهیم"." |