| • چکیده : |
,"در دوران قبل از انقلاب، اهداف برنامه‌های عمرانی، بر رشد اقتصادی و تولید كالاهای مصرفی در داخل و تامین تقاضای داخلی تكیه داشت، ولی در عمل، سیاستگذاری‌های صنعتی بسیار ناقص و یك‌جانبه تدوین می‌شد. در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی، مبنای سیاست‌های توسع? صنعتی، بر حمایت از مصرف‌كنندگان، به صورت قیمت‌گذاری و كمك به مصرف‌كننده در قالب یارانه‌های مختلف بود. اما در سال‌های اخیر، رویكرد اقتصادی كشور به سمت حمایت از تولیدكنندگان داخلی در صنایع كه از پیچیدگی تكنولوژیك بالایی برخوردار نبودند، تغییر جهت داد و بازارهای انحصاری را برای آنان تامین كرد. نویسنده در كتاب حاضر، ضمن بیان ویژگی‌های صنعت و اهمیت آن در تحقق توسع? اقتصادی، عوامل تاثیرگذار بر توسع? صنعتی را با تكیه بر نقش دولت مورد بحث و بررسی قرار داده و عملكرد سیاست‌گذاری صنعتی در ایران قبل و بعد از انقلاب اسلامی را با یك‌دیگر مقایسه كرده است." |