| • چکیده : |
در این كتاب نخست مولف اذعان می‌دارد كه عبارات قرآنی برای همگان قابل فهم است، سپس تاكید می‌كند كه آرایه‌های ادبی همچون مجاز "و "استعاره "در حوزه ظاهرند و ارتباطی الزامی با معانی باطنی ندارند .در ادامه نیز رهنمودهایی برای درك و فهم عبارت قرآن فراهم می‌آید .كتاب با بررسی و تبیین دو مبحث ذیل به پایان می‌رسد1" :ـ باطن قرآن منافاتی با ظاهر آن ندارد و معنی باطنی نباید به گونه‌ای تلقی شود كه موجب نفی ظاهر و یا حتی بی اهمیتی آن گردد . 2ـ نسبت دادن معنایی خارج از دلالت لفظ ـ اعم از دلالت‌های حقیقی، مجازی، تطبیقی، تضمینی، التزامی و ...ـ به قرآن كریم برای عموم روا نمی‌باشد ."" |