• چکیده : |
,"حوادث انقلاب مشروطیت آتشی را در وجدان و روح بیقرار عارف قزوینی (1312-1257)، شاعر مبارز و آزادیخواه عصر مشروطه، برافروخت كه موجب شد وی با سرودن اشعاری پرشور و انقلابی به شاعر و هنرمندی محبوب مبدل شود. شعرهای عارف در بحبوحهی انقلاب در سنگرهای مبارزه با استبداد دست به دست میشد و آتش انقلاب را زنده نگه میداشت. عارف را شاید بتوان نخستین شاعر ایرانی دانست كه زبان شعرش را به طور مستقیم به خدمت مفاهیم سیاسی درآورد. از مشهورترین شعرهای عارف در روزهای انقلاب مشروطیت میتوان از تصنیف "از خون جوانان وطن لاله دمیده" یاد كرد. كتاب حاضر به شرح زندگی این شاعر انقلابی اختصاص دارد؛ ضمن آنكه در انتهای كتاب گزیدهای از آثار و اشعار وی آمده است." |