| • چکیده : |
,"نوشتار حاضر كه توسط موسسه‌ی تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق (ع) فراهم آمده، دربرگیرنده‌ی مفاهیم دوگانه‌ی عرفی شدن دین از دیدگاه طراحان این نظریه، در كنار بررسی این دیدگاه‌هاست به تصریح نگارنده: در برداشت نخست، دین، مجموعه‌ای است از عقاید و احكام. بخش نخست آن عقلانی می‌شود یعنی از حالت تعبدی درآمده و در قالب گزارش‌های عقلی، عرضه می‌گردد و بخش دوم آن كه مربوط به شیوه‌ی زندگی مردم است، از طریق مجالس قانون‌گذاری و سیستم حزبی و پارلمانی، عقلایی شده و مصوبات عقلا در مجالس قانون‌گذاری، تعیین كننده‌ی احكام رفتاری ماست نه چیز دیگری، به تعبیر واضح‌تر، دین كه میراث انبیا و اولیاست به دو بخش، تقسیم می‌گردد: بخشی به دست عقل آدمی داده می‌شود و بخش دیگر به عقل جمعی سپرده می‌شود تا از طریق مجالس قانون‌گذاری، قوانینی را به جای احكام دین وضع نمایند. مفهوم دوم عرفی شدن، عبارت است از افتراق سازی میان ساخت سیاسی از نهاد دین و به عبارت دیگر، عرفی شدن به این معناست كه نهاد دین كه در اعصار گذشته دارای كاركردهای گوناگونی بوده، به علت پیچیده شدن مناسبات زندگی اجتماعی و تخصصی شدن نقش‌ها، هم چون سایر نهادها متمركز شده و وظایف خود را واگذار می‌كند"." |