• چکیده : |
,"حضرت علی (ع) نشانة اعتقاد توحیدی ما است، چرا كه انسان بدون پذیرفتن ولایت ایشان نمیتواند به قرب الهی و بهشت خداوند راه یابد. از طرفی شرط قبولی ولایت آن حضرت بیزاری جستن از دشمنان ایشان است. نباید فراموش كرد محبت علی (ع) نسبت به شیعیان نباید وسیلة دلگرمی، برای انجام گناه باشد. نگارنده در كتاب حاضر، نخست ولایت حضرت علی (ع) را از دیدگاه قرآن مطرح ساخته و سپس ضمن عرضة تعریفی از ولایت به معرفی یاران و مخالفان امام (ع) (ابوذر، ولید و....) پرداخته است. در ادامه با نقل حكایتی از علامه طباطبایی و تشریح زیارت جامعة كبیره به تعیین محبت، معرفت و علم امام علی (ع) همت گماشته و در پایان وصیت آن حضرت را دربارة ابن مجلم به رشتة تحریر درآورده است." |