| • چکیده : |
,""اكبر عبدالله‌زاده"، پرده‌خوان و تعزیه‌خوان، در سال 1312 در تربیت حیدریه چشم به جهان گشود و از حدود 10-12 سالگی به پرده‌خوانی پرداخت. فیگورهای متمركز در برابر مجلسی كه روایت می‌شود، و حركات استیلیزه، كه اغلب به وسیل? دستان و حركت مختصر بدن ایجاد می‌شود، مهم‌ترین ویژگی‌های اجرایی این پرده‌خوان است. نگاه نافذ و آواز پر از احساس مرشد اكبر، سبب می‌شود تا همین محدود? حركات در كنار صورت‌های پرده برای اجرایی با سبك خاص كافی باشد. می‌توان ادعا كرد كه وی علاوه بر حركات شناخته‌شد? پرده‌خوانی، مجموعه‌ای از فیگورهای خاص را، برای خود، ابداع كرده است. نویسند? كتاب علاوه بر معرفی این مرشد هنرمند، مطالبی نیز در باب عدد پنج و دعا در مراسم پرده‌خوانی بیان كرده است." |