| • چکیده : |
,"مفهوم آنومی تاریخچه‌ای به نسبت طولانی دارد. نخستین كاربرد آن در معنای جدید توسط "ژان ماری گوئی‌یو" فیلسوف فرانسوی بود كه مفهوم آنومی اخلاقی و آنومی دینی را مطرح ساخت. "گوئی‌یو" آنومی را شر و بیماری عصر جدید می‌داند، اما از نظر نظریه‌پردازان دیگر، آنومی تعریف‌های متعددی داشت، هم‌چنین جامعه‌شناسان امروزه نیز نظریه‌های متفاوتی دارند. به همین دلیل آنومی را در چند رویكرد اصلی تقسیم‌بندی كرده‌اند كه عبارت‌اند از: آنومی به منزله‌ی بی‌هنجاری، آنومی به منزله‌ی تعارض هنجارها، آنومی به منزله‌ی تعارض ساحت فردی و جمعی، آنومی به منزله‌ی ضعف انسجام اجتماعی و آنومی به منزله‌ی احساس بی‌معنایی. اما با وجود تعدد نظریه‌ها، جامعه‌شناسان همگی بر این عقیده‌اند كه آنومی مفهومی پویا است كه به مدد آن می‌توان برخی از مسائل جامعه‌ی عصر را به خوبی توضیح داد به همین دلیل نگارنده‌ی كتاب حاضر به موضوع آنومی و نظریه‌ها و موضوعات مرتبط با آن در شش فصل تحت این عناوین اشاره كرده است: پنجاه سال پژوهش درباره‌ی آنومی، رویكردهای مختلف در تعریف آنومی، نظریه‌ی آنومی دوركیم، نظریه‌های آنومی مرتن، نظریه‌ی فشار روانی ـ اجتماعی و نظریه‌ی آنومی لی و همكاران." |