| • چکیده : |
,"بیست و سومین شماره از مجموعه‌ی حاضر، دربرگیرنده‌ی شرح زندگی "ابونصر فارابی" در قالب داستان است. به تصریح كتاب: "ابونصر فارابی ملقب به معلم ثانی در 259 هـ . ق. در وسیج از ولایت فاراب متولد شد. حكمت را از یوحنای مسیحی در بغداد فرا گرفت. در 330 هـ . قـ . به دعوت سیفالدوله‌ی حمدانی به دربار او رفت. مدتی در حلب سپس به شام و مصر سفر كرد و در 339 در دمشق وفات یافت... وی در موسیقی نیز ید طولانی داشت. آثارش عبارت‌اند از: جمع بین‌الرایین، السیاسه المدینه، آراء اهل المدینه الفاضله، كتاب النجوم، اغراض مابعدالطبیعه، مراتب العلوم و غیره...". در بخشی از كتاب می‌خوانیم: "ابونصر، عود را در میان دست‌های خویش گرفت و بی‌درنگ شروع به نواختن كرد. ناگهان صدایی آرام‌بخش و روح‌انگیز بر فضای تالار طنین انداخت. نفس‌ها در سینه‌ها حبس شدند. چشم‌ها به دست‌های ابونصر كه به نحوی اسرارآمیز در میان تارهای سیمی عود به ارتعاش درآمده بودند، دوخته شد... سرانجام دست‌های ابونصر از ارتعاش بر سیم‌های عود باز ایستادند. ناگهان از این توقف، سكوتی عمیق و روحانی حاكم بر فضای تالار شد... صدایی از میان حاضرین، این سكوت سنگین را شكست: وا.... این مرد، اگر هم حكیم ابونصر نباشد، اعجوبه‌ای است در موسیقی"." |