| • چکیده : |
,"نگارنده در این كتابچه ابتدا شناختی از حضرت علی (ع) و گردآورنده‌ی نهج‌البلاغه یعنی سید رضی (ع) نیز كتاب نهج‌البلاغه از زوایای مختلف به دست می‌دهد. در بخش شناخت اجمالی نهج‌البلاغه، بخش‌های تشكیل‌دهنده‌ی نهج‌البلاغه از جمله خطبه‌ها، نامه‌ها، و كلمات قصار، نیز زبان و هدف از جمع‌آوری نهج‌البلاغه بازگو می‌گردد. آن‌گاه امتیازات این كتاب، خاطرنشان می‌شود كه از آن جمله است: برخورداری از بالاترین مرتبه‌ی فصاحت و بلاغت، مشتمل بودن بر عمده‌ترین مباحث و معارف اسلامی، اثربخش بودن كتاب، و جاودانه بودن آن، در بخش‌های دیگر این مجموعه از نقش دین در زندگی نوجوان، امام علی (ع) و سرنوشت نوجوانان، اخلاق در زندگی و رفتار نوجوان، و سیاست سخن می‌رود. سپس طی خطبه‌ی 214 حضرت علی (ع) در نهج‌البلاغه، در خصوص حكومت و رهبری، تصریح گردیده است. "حقوق همواره طریقتی دارد. بزرگ‌ترین این حقوق متقابل، حق حكومت بر مردم و حق مردم بر حكومت است. این یك فرضیه‌ی الهی است كه برای همه‌ی مردم بر همه‌ی آن‌ها حقوقی مقرر فرموده است و آن را عامل اتحاد و انجام روابط مردم و عزت دین آنان قرار داده است. اگر حكومت مردم، صالح و عادل نباشد، مردم هیچ‌گاه روی صلاح و خوش‌بختی را نخواهند دید و حكومت‌ها هم تا خود مردم و ملت، استوار نباشند، به صلاح و عدالت روی نخواهند آورد. هرگاه توده‌ی ملت به حقوق حكومت وفادار باشند و حكومت نیز حقوق مردم را ادا كند، آنوقت است كه حق در اجتماع، محترم و حاكم خواهد شد. آنوقت است كه اركان دین به پا خواهد خاست. آنوقت است كه نشانه‌ها و علایم عدل بدون هیچ‌گونه انحرافی ظاهر خواهد شد و آنوقت است كه سنت‌ها در مجرای خود قرار خواهد گرفت و محیط و زمان دوست داشتنی می‌شود و دشمن از طمع بستن به چنین اجتماعی محكم و استواری مایوس خواهد شد"." |