| • چکیده : |
,"نخستین شماره از مجموعه‌ی "هوای تازه"، حاوی مقالاتی است ادبی كه عناوین آن بدین‌قرار است: "جشن گل سرخ" كه در خصوص مراسمی است كه مردم ایران تا زمان صفویان برای شگون در آغاز هر ماه، طی جشنی، برگزار می‌كردند. نویسنده در مقاله‌ی بعد، برخی نسخه‌های جعلی را معرفی و بررسی می‌كند كه در زمان و تاریخ‌های متفاوت برای خدشه‌دار كردن میراث علمی و فرهنگی ایران نوشته شده و به خیام نسبت داده شده است. در مقاله‌ی سوم با اشاره به اشتباهی كه یكی از فرهنگ‌نویسان كم‌دانش در قرن دهم هجری در رونویسی از آثار قدیمی كرده و معنای كلمه‌ای را به طور كلی عوض نموده، به بیسوادی و كم‌سوادی برخی افراد و تداوم اشتباه آن در سال‌های بعد اشاره شده است. در بخش بعدی نامه‌ای از رحیم رضازاده‌ی ملك خطاب به ایرج افشار نوشته می‌شود كه طی آن از عدم حضور خود در جشنی كه به فعالیت اعطای جایزه‌ای به آقای "پرفسور دكتر ریچارد فرای" برگزار گردیده، عذرخواهی می‌كند و آن را نشانه‌ی اعتراض خود و شماری از افراد مانند خود به این جشن می‌داند. مقاله‌ی پایانی كتاب نیز تحت عنوان "مهجوری و مشتاقی"، شرح حال شخصی به نام "فضل‌الله رضا" است كه در دومین همایش چهره‌های ماندگار سال 1381 به عنوان چهره‌ی ماندگار در رشته‌ی تخصصی مهندسی برق و مخابرات برگزیده شده است، در این مقاله‌ی اعتراضی، به اعطای این جایزه و حتی نوع مدرك وی اعتراض گردیده است." |