| • چکیده : |
,"مورخان و اسلام‌شناسان، او را خلاصه‌ی اسلام ناب و اصیلی می‌دانستند كه در دامان اسلام و پیامبر بالیده بود نوستالژی زندگی امام علی (ع) و غم تنهایی و رنج بی‌كسی‌اش، از یك سو و مثلث قاسطین، ناكثین و مارقین و اندوهی كه در این پنج سال خلافت به سینه می‌كشید، از سوی دیگر او را آن‌چنان خسته كرد كه هنگامی كه تن به تیغ بلاهت و جهل محض داد احساس رستگاری نمود. شاعران گذشته، در اشعار و سروده‌هایشان بیش‌تر به جنبه‌های دلاوری و جنگاوری‌اش تاكید كرده‌اند اما شاعران معاصر نگاهشان را بر دیگر جنبه‌های امام معطوف كرده‌اند. روایت غالب شاعران این دفتر، نوستالژی دردناك و تراژدی زندگی امام است. شعرهای كتاب در قالب‌های نو و سنتی تحت پاره‌ای از این عناوین به چاپ رسیده است: از هزار و یك ازل؛ تحفه‌ی درویش؛ حدیث گریه‌های چاه؛ تكبیره الاحرام خون؛ بیا مولا جان؛ عطش شعله؛ نشانه‌ی خدا؛ مهر علی؛ نان و شیشه؛ مردی از پشت باران‌ها؛ نجابت سبز؛ غربت یك مرد؛ ذوالفقار مهربان؛ روح سبز او؛ دست‌های مهربان؛ و سجود سرخ." |