| • چکیده : |
,"كشور ایران در اواخر قرن نوزدهم، با توجه به موقعیت استراتژیكی خود، صحن? رقابت قدرتهای بیگانه قرار گرفت و تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، جولانگاه نفوذ و رقابت قدرتهای بزرگ جهان بود. اولین حركت مستقل از نفوذ بیگانگان در ایران، نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) بود كه در سال 1960 و 1961 میلادی و در اوج جنگ سرد و حاكمیت نظام دو قطبی شكل گرفت. با اوجگیری انقلاب و طرح شعار "نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی" ایران شیوه و راهبرد مستقل خود را در عین مخالفت با نظام زورمندان? جهانی ادامه داد. انقلاب اسلامی به عنوان یك انقلاب ایدئولوژیك و با جهانبینی خاص خود، كه از مكتب اسلام سرچشمه گرفته بود، نه تنها در بعد ملی احیاگر طرحها، برنامهها و نظریات خاص برای حكومت، بلكه در بعد جهانی نیز با توجه به جهانشمولی مكتب اسلام، دارای افكار و نظریات خاص بوده است. نگارنده در كتاب حاضر سیاست خارجی ایران و آیند? روابط بینالمللی ایران بر پای? دكترین "تعامل سازنده" را بررسی مینماید." |