حضرت آیت‌الله حاج شیخ هادی باریک‌بین در سال ۱۳۰۹ شمسی در یک خانواده مذهبی، متدین و اصیل قزوینی به دنیا آمد. پدر بزرگوار وی تجارتخانه‌ای در سرای رضوی داشت که به جهت تعهد و تدین و اعتبارش در بین مردم قزوین و مراجعین مناطق و نواحی نزدیک به آن از رونق خوبی برخوردار بود.

حضرت آیت‌الله سامت(ره) از علماء و مجتهدین طراز اول قزوین می‌فرمودند: «مشوق و حامی اصلی بنده برای عزیمت به نجف اشرف جهت کسب علوم حوزوی پدر آقای باریک‌بین بود زیرا والدین بنده تمکن مالی نداشتند. در نجف هم گاهگاهی مبالغی برای بنده می‌فرستادند.»

در آن زمان که در مدارس دولتی برنامه‌ای برای آموزش قرآن و مسائل دینی وجود نداشت، بلکه برنامه و همت عالی دولت حذف این امور از مدارس بود خانواده‌های مذهبی رغبتی برای تحصیل فرزندانشان در این محیط‌های آموزشی نداشتند لذا برخی از علماء و متدینین شهر ازجمله پدر ایشان درصدد تأسیس مدرسه‌ای به نام دیانت برآمدند که علاوه بر دروس آموزشی معمول در مدارس دولتی به آموزش‌های دینی و قرآن نیز بپردازد.

آیت الله باریک بین در سال ۱۳۱۵ به مدرسه دیانت وارد شد و دوره‌ی ابتدایی را در این مدرسه به پایان رسانید.

به جهت علاقه به تحصیل علوم دینی در سال ۱۳۲۱ به مدرسه علمیه مولاوردیخانی وارد شد و دروس مقـدمـاتی را از محضـر حضـرات آیـات سید جلیل زرآبادی، محمود شریعت مهدوی، سید احمد صفائی، میرزا رحیم سامت و حاج شیخ احمد تألهّی رضوان الله علیهم آموخته و هم‌چنین بخشی از دروس سطح حوزوی را از محضر حضرات آیات شیخ یحیی مفیدی و علامه سید ابوالحسن رفیعی قزوینی کسب فیض کرد.

آیت‌الله باریک‌بین در سال ۱۳۲۸ جهت ادامه تحصیلات عالیه به حوزه مقدسه قم و در سال ۱۳۳۳ به حوزه نجف اشرف مهاجرت و در این دو حوزه از محضر عالمانی ربانی چون حضرات آیات شهید مطهری، صالحی نجف‌آبادی، نوری همـدانی، مشکینی، سلطانی، منتظری، میرزا باقر زنجانی و حضرت امام خمینی (ره) اسـتفاده‌های شـایانی نمود. در طول اقامت در قم وی به محضر آیت‌الله‌العظمی بروجردی این عالم جلیل‌القدر شرفیاب شده و مدت 2 سال از درس خارج اصولشان بهره‌مند شدند ولی عمده درس‌های خارج فقه و اصول را نزد امام خمینی (ره) تلمذ می‌کنند.

در سال ۱۳۴۳ بعد از تبعید حضرت امام خمینی (ره)، به قزوین مراجعت و به تدریس و تبلیغ مشغول می‌شوند. وی در طول اقامت در قزوین تا پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی یکی از چهره‌های شاخص در مبارزه با رژیم شاهنشاهی و حمایت از مجدِّد قرن حضرت امام خمینی (ره) بوده است.

آیت الله باریک بین در سال‌های مذکور از پایگاه مسجد شیخ‌الاسلام ضمن ادامه مبارزات و جذب جوانان به نهضت اسلامی (تا پیروزی انقلاب) به بازسازی مدارس علمیه شیخ‌الاسلام، صالحیه و سردارین به همراهی آیت‌الله شالی همت می‌گمارد و با احیاء این مدارس دینی به تربیت و تعلیم طلاب فاضل و برجسته‌ای اقدام می‌نماید که هرکدام از آن‌ها در جمهوری اسلامی منشأ برکات فراوانی بوده و هستند.

دو سال بعد از اقامت و فعالیت آیت الله باریک بین در قزوین، حضرت امام خمینی(ره) در سال ۱۳۴۵ در تبعیدگاه نجف اجازه کتبی در امور حسبیه و اخذ وجوه شرعیه به نام مشارالیه صادر و توسط یکی از دوستان ایشان به قزوین ارسال می‌شود.

 در سال ۱۳۴۹ بعد از فوت حضرت آیت‌الله حکیم، شاگردان حضرت امام خمینی(ره) تلاش مضاعفی را در ارجاع مردم به امام و تقلید از معظم‌له شروع می‌کنند که بسیار مؤثر بوده و نقش آیت‌الله باریک‌بین در قزوین ممتاز است.

در سال‌های 1356 و 1357 که انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره) فراگیر می‌شود، نقش هیئت علمیه و روحانیت قزوین که ترکیبی از علما و بزرگان باسابقه و مردمی شهر مثل حضرات آیات: شهیدی، سامت، شریعت مهدوی، مظفری، موسوی شالی، ابوترابی، زرآبادی و سایر اعاظم قزوین به‌خصوص حضرت آیت‌الله باریک‌بین شاخص و برجسته است، به‌گونه‌ای که ساواک ناچار به تبعید ایشان به سردشت کردستان برای مدت ۱۸ ماه می‌شود.

در تبعید نیز در کنار مبارزان نستوهی همچون مرحوم آیت‌الله ربانی شیرازی قرارگرفته و با توجه به اخبار و اطلاعاتی که از اوضاع کشور و روند مبارزات به دست می‌آمد با همکاری وی اقدام به صدور اطلاعیه می‌کردند. خوشبختانه آیت الله باریک بین بعد از حدود ۶ ماه تحمل تبعید و دوری از مردم، با استقبال همشهریان، به وطن خود قزوین بازمی‌گردد و در شهری که تحت حکومت‌ نظامی بود، به مبارزات خود و راهبری مردم در ادامه مبارزه تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه می‌دهد.

 آیت‌الله باریک‌بین در پنجم اسفندماه سال 58 در انتخابات خبرگان قانون اساسی به نمایندگی مردم زنجان و قزوین انتخاب و به همراه خبرگان قانون اساسی را تدوین می‌نماید.

در چهارم آبان ماه 60 و بعد از فاجعه ۷ تیر و شهادت سید و سالار شهیدان انقلاب حضرت آیت‌الله بهشتی و ۷۲ تن از یارانش، به‌عنوان امین و معتمد امام به سمت امام‌جمعه قزوین منصوب شد. آیت‌الله باریک‌بین در انتخابات خبرگان رهبری در آذرماه سال 61 به نمایندگی از مردم زنجان و قزوین انتخاب و در خبرگان دوم سال 1369 و خبرگان چهارم در سال 1385 نیز از سوی مردم قدرشناس قزوین انتخاب می‌شوند.

نقش آیت‌الله باریک‌بین در دوران ۸ ساله دفاع مقدس فراموش ناشدنی است. وی بلافاصله بعد از شروع جنگ از طریق سنگر نماز جمعه جوانان را برای عزیمت به جبهه بسیج می‌کردند و خود نیز پیوسته از رزمندگان در جبهه‌ها بازدید و به آن‌ها روحیه می‌دادند.

آیت الله باریک بین دو فرزند پسر خود را نیز به جبهه فرستاده و مرتضی (فرزند ارشد) را در سال 1361 در عملیات بزرگ فتح المبین به‌عنوان شهـیدی از روحانیت سرافراز تقدیم خدا و امام شهـیدان کرد.

یکی از اقدامات سـیاسی و اجتماعی مهم آیت‌الله باریک‌بین که از دیرباز به دنبال تحقق آنان بودند، استانی شدن قزوین بود که بحمدالله باهمت والای وی و همراهی مردم شریف و مسئولین قزوین این آرزوی قدیمی و چهل‌ساله مردم این خطه با مصوبه تاریخی مجلس شورای اسلامی قزوین در سال 76 به‌عنوان استان مستقل برآورده شد.

آیت‌الله هادی باریک‌بین به جهت عفونت ریوی در بخش آی سی یو بیمارستان‌ ولایت بستری شده بود که صبح روز 19 فروردین 96 هنگام اذان صبح به دیار باقی شتافت.