حکومت امپراتوری عثمانی متلاشی و سیستم حکومتی «جمهوری» جایگزین شد. مصطفی کمال پاشا از افسران ترک، سلطان محمد پنجم آخرین امپراتور عثمانی را به تبعید فرستاد و خود نخستین رئیس جمهور ترکیه شد.


امپراتوری عثمانی با نام رسمی دَوْلَتِ عَلِیّهٔ عُثمَانِی یک قدرت سیاسی و امپراتوری مسلمان بود که از ۱۲۹۹م تا ۱۹۲۴م میلادی (حدود ۶ قرن و ربع یا ۶۲۵ سال) در منطقهٔ مدیترانه حکومت می‌کرد. این امپراتوری در اوج قدرت خود (قرن ۱۶ میلادی) مناطق آسیای کوچک، اکثر خاورمیانه، قسمت‌هایی از شمال آفریقا، قسمت جنوب‌شرقی اروپا تا قفقاز را شامل می‌شد. قلمرو رسمیِ حکومت عثمانی، در اوج قدرت، نزدیک به ۵٫۶ میلیون کیلومتر مربع می‌رسید.


بحران بالکان که از جنگ کریمه در قرن نوزدهم و با رویارویی عثمانی با روسیه و سپس اتریش-مجارستان آغاز گشت موجب زوال امپراتوری عثمانی شد که اینک به «مرد بیمار اروپا» مشهور شده بود.
فروپاشی امپراتوری عثمانی سال‌ها چون ابرقدرتی بر گوشه‌ای از جهان دربرگیرندهٔ سرزمین‌های عربی، آسیای کوچک و بالکان فرمان‌روا بود. با شکست در جنگ جهانی اول، امپراتوری عثمانی فرو پاشید و جای خود را به ترکیه داد. پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی و پیدایش کشور جمهوری ترکیه، این نواحی به دست کشورهای پیروز در جنگ بعضاً تقسیم یا مستقل گردیدند.

منبع:
fa.wikipedia.org