ابوجعفر احمد بن ابراهيم بن ابي خالد، معروف به ابن جَزار، از مشاهير اطباي اسلامي قرن چهارم هجري مي‏باشد. وي پس از آن كه هر دو نوع عِلمي و عَمَلي طبّ را آموخت به تدريس و معالجه پرداخت. ابن جَزار در تشخيص بيماري و مداواي بيماران داراي يد بيضا و نَفَس مسيح گونه بود. اِبدال الادويه، نصايحُ الابرار و زادُالمسافر از جمله تاليفات اوست. در گذشت ابن جزار را سال چهار صد هجري قمري نيز گفته‏اند.