بی‏توجهی محافل بین‏المللی در مورد نقض قوانین منع استفاده از سلاح‏های شیمیایی، به دلیل تمایلات موجود برای حمایت از رژیم عراق با هدف غلبه این کشور بر ایران، وضعیت غیرقابل تحملی را به وجود آورد. در واقع تلفات ناشی از به کارگیری این سلاح‏ها و تأثیرات روانی آن، قدرت دفاعی ایران را تحت تأثیر قرار داده بود. عراق با درکی که از این مسأله داشت، در عملیات بدر، بیش از گذشته از سلاح‏های شیمیایی استفاده کرد، به طوری که تنها در طول مدت 5 روز (از 22 تا 27 اسفند 63) بیش از سی مورد انواع سلاح‏های شیمیایی را مورد استفاده قرار داد. ابعاد گسترده ناشی از استفاده عراق از سلاح‏های شیمیایی، به تدریج توجه افکار عمومی را به خود معطوف کرد تا این که دبیر کل وقت سازمان ملل متحد نیز پس از دیدار با نمایندگان ایران و عراق، استفاده از سلاح‏های شیمیایی را محکوم نمود. در وضعیت جدید، سرانجام شورای امنیت، طی بیانیه‏ای و با اجتناب از صدور قطعنامه، در ششم اردیبهشت 1364 برابر با 25 آوریل 1985 کاربرد سلاح‏های شیمیایی از سوی عراق را محکوم کرد.