استاد اسماعيل آشتياني، نقاش شهير و شاعر متخلص به شعله در سال 1271 ش در تهران به دنيا آمد. وي پس از طي دوره ابتدايي در مدرسه عالي دارالفنون، نزد كمال الملك، نقاش و هنرمند شهير ايراني، هنر نقاشي را فرا گرفت. استاد آشتياني بزرگ‏ترين شاگرد كمال الملك بود چنان كه در سال 1311 ش كه كمال الملك از رياست مدرسه عالي صنايع مستظرفه كناره‏گيري كرد، او را به جانشيني خود انتخاب نمود. در سال‏هاي مديريت استاد آشتياني، علاوه بر تأسيس كتابخانه، آموزش دروس تازه‏اي چون تاريخ هنر و رياضيات در اين مدرسه آغاز شد. آشتياني در چهره‏پردازي، قوي دست بود و علاوه بر رنگ و روغن، در آبرنگ و سياه قلم نيز مهارت داشت. وي در سال 1324 ش، با كمك عده‏اي از هنرمندان، انجمن هنرمندان ايران را بنيان نهاد و پس از مدتي به رياست آن انتخاب شد. وي هنرمندي و تدين را با هم درآميخته بود و بعد از درگذشت كمال الملك، از هر جهت جانشين او گرديد. نامه‏نويس، روياي حافظ و پرنده‏هاي تيرخورده از برجسته‏ترين تابلوها و ديوان اشعار، سفرنامه اروپا و تاريخ حيات كمال‏الملك از آثار ادبي اوست. استاد آشتياني در سال 1325، به پاس خدمات بي‏دريغش در طول تدريس، به دريافت درجه دكتراي افتخاري نائل شد. سرانجام اين هنرمند بزرگ در 78 سالگي در تهران درگذشت و در صحن حضرت عبدالعظيم(ع) مدفون گرديد.