استاد عبداللَّه باقري (فرزانه‏پور) در سال 1292 ش در تهران به دنيا آمد. در نوجواني به هنرستانِ صنايع قديمه وارد شد و در نقش قالي، كاشي و هنر تذهيب به تحصيل پرداخت. پس از پايان تحصيل به آموزش و تربيت شاگردان پرداخت و خود به تذهيب و تشعير همت گماشت. تعداد آثار تذهيبي او حدود بيست هزار اثر است كه در موزه‏هاي مختلف وجود دارند. استاد باقري در هنر تذهيب، شيوه‏اي نو پديد آورد و اين هنر را كه بيشتر براي زينت بخشيدن به كار يك خوشنويس يا شعر يك شاعر به كار مي‏رفت، شخصيتي مستقل بخشيد تا جايي كه تذهيب بتواند، خود به عنوان تابلويي، قابل ارايه باشد. به طور كلي مي‏توان گفت كه پس از دوران صفويه، به همت او و استاد نصراللَّه يوسفي بود كه تذهيب در ايران اصالت ديرين خود را باز يافت. استاد عبداللَّه باقري سرانجام در چنين روزي در 76 سالگي درگذشت و به سراي جاويد شتافت.