حاج ملاجعفر بن ملاسيف الدين استرآبادي معروف به شريعتمدار تهراني از فقها و مجتهدين اماميه‏ي قرن سيزدهم هجري، صاحب تحقيقات و تاليفات متعدد، بسيار متقي و محتاط و پرهيزكار بود. بيشتر ايام جواني را به تحصيل علم و دانش سپري كرد و از محضر اساتيد برجسته‏ي زمان بهره برد. ملاجعفر شريعتمدار تهراني علاوه بر منصب قضاوت، در ادبيات عرب و سرودن شعر نيز مهارتي بسيار داشت اما شهرت او بيشتر به خاطر تاليفات متعدد وي در زمينه‏هاي فقه، اصول فقه، حكمت، كلام و اخلاق است. مهم‏ترين آثار به جا مانده از وي، كتب مصابيح در اصول فقه، الشَّارِعُ الكبير، سفينةُ النجاة و البراهينُ القاطِعَه در حكمت و كلام مي‏باشد. ملاجعفر شريعتمدار در 66 سالگي وفات يافت و بدن وي را در نجف اشرف، در كنار مزار علامه‏ي حلي به خاك سپردند.