آيت اللَّه سيد حسين طباطبايي بحرالعلوم در سال 1308 ش (1348 ق) در نجف اشرف در بيت علم و فقاهت به دنيا آمد و از كودكي به تحصيل علوم ديني روي آورد. وي پس از گذراندن مقدمات و سطوح حوزه، در 23 سالگي به درس خارج آيات عظام: سيد ابوالقاسم خويي، ميرزاحسن بجنوردي، سيد حسن حكيم و پدرش آيت اللَّه سيد محمدتقي بحرالعلوم راه يافت و به مدارج عالي علمي دست يافت. او همزمان با تحصيل، به تدريس، تاليف و تاسيس مراكز عام المنفعه پرداخت و بنيادهايي براي تحقيق، چاپ و اهداي كتاب‏هاي شيعي پايه‏گذاري كرد. آيت اللَّه بحرالعوم پس از وفات آيت اللَّه خويي، با فشارهاي گوناگوني از جانب رژيم بعثي عراق مواجه شد تا به عنوان مرجعيت عربي وابسته به رژيم با حزب بعث همكاري كند، اما اين فقيه سترگ، هيچ‏گاه سر تسليم در مقابل آنان فرود نياورد. وي در نجف و ساير مناطق شيعه‏نشين عراق به عنوان يكي از مراجع تقليد مطرح بود و در مسجد شيخ طوسي به درس و بحث مشغول بود. در اين ميان تاليفات متعددي از ايشان به چاپ رسيد كه تحقيق كتاب تلخيص الشافي شيخ طوسي در 4 جلد، الجهاد في الاسلام و تحقيق كتاب الفوائدُ الرِّجاليه در 4 جلد از آن جمله است. سرانجام آن فقيه خدمتگزار دين در اول تير ماه 1380 ش برابر با 29 ربيع الاول 1422 ق در 72 سالگي بر اثر مرگ مشكوكي در نجف اشرف درگذشت و رژيم عراق پيكرش را بي‏درنگ و بدون هرگونه تشييع و مجالس بزرگداشت، مظلومانه و غريبانه در مسجد محل درسش به خاك سپرد.