استاد سيد مصلح الدين موسوي مهدوي اصفهاني در سال 1295 ش (1334 ق) در بيت علم و فضيلت در اصفهان‏زاده شد و در كودكي و نوجواني هم زمان با فراگيري علوم قديم، به تحصيل علوم جديد روي آورد. سيد مصلح الدين، در اصفهان از محضر حضرات آيات ميرزا محمدعلي حبيب آبادي، استاد سيد محمدكاظم عصار بهره‏ها برد و پس از اخذ ليسانس، به اصفهان بازگشت. وي در اصفهان به تدريس، تحقيق و تاليف روي آورد و در رشته‏هاي تاريخ، جغرافيا، حديث، تراجم و ادبيات اشتغال ورزيد. استاد مهدوي بر اثر تلاش وافر در علوم حديث از آيات عظام سيد شهاب الدين مرعشي نجفي، محمدعلي اراكي، شيخ آقا بزرگ تهراني، سيد مصطفي صفايي خوانساري و ديگران اجازه روايت اخبار و احاديث اهل بيت (ع) را اخذ كرد. وي بيش از پنجاه سال از عمر خود را در كار تاليف و تحقيق و احياي عالمان دين و شرح خدماتِ مفاخر روحانيت شيعه گذرانيد و از اين رهگذر، كتاب‏هاي بسياري را به عالَم علم و دانش ارزاني داشت كه اين آثار نشانگر ژرفاي تحقيق و تتبع و دقت در نقل و عشق او به اهل بيت (ع) عصمت و طهارت و علاقه‏اش به روحانيت شيعه است. زندگي‏نامه علامه مجلسي در دو جلد، بيان المفاخر در دو جلد، دانشمندان و بزرگان اصفهان، تعليمات ديني براي دبيرستان در پنج جلد و ده‏ها اثر ديگر از جمله آثار اين محقق فرزانه است. سرانجام آن مرد بزرگ پس از يك دوره بيماري در شب چهارم تير ماه 1374ش برابر با 26 محرم 1416ق در 79 سالگي دار فاني را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان به خاك سپرده شد.