شهيد سيد حسين عارف حسيني در سال 1322 شمسي در دهكده‏اي در 20 كيلومتري "پاراچنار" در پيشاور پاكستان متولد گرديد. بعد از اتمام تحصيلات ابتدايي و متوسطه در موطن خويش، به نجف اشرف عزيمت نموده و تحصيلات علوم ديني خود را آغاز كرد. او از همان آغاز جواني، مبارزه با ستمگري‏هاي رژيم بعثي عراق را شروع نمود. سپس به حوزه علميه قم مهاجرت كرده، ضمن مبارزه با رژيم طاغوتي ايران، دروس حوزوي را دنبال كرد. او پس از 10 سال، در اثر فعاليت‏هاي سياسي از ايران اخراج و به موطن خود مهاجرت نمود و در آن جا به تعليم علوم ديني و الهيات پرداخت. سيد عارف حسيني در سال 1357 ش به رياست نهضت فقه جعفري پاكستان و بعد از مدتي به رهبري شيعيان پاكستان انتخاب گرديد. شهيد حسيني همچنين به چهار زبان اردو، عربي، پشتو و فارسي به خوبي تسلط داشت. اين روحاني مجاهد سرانجام در 14 مرداد 1367 شمسي برابر با بيست و يكم ذي‏حجه 1408 قمري به دست وهابيان متعصب پاكستان در چهل و پنج سالگي به شهادت رسيد و شيعيان پاكستان را در ماتم و عزا فرو برد. امام خميني(ره) در قسمتي از پيام خود در رابطه با شهادت سيد عارف حسين حسيني فرمودند: "بزرگترين فرق روحانيت و علماي متعهد با روحاني‏نماها در همين است كه علماي مبارز اسلام، هميشه هدف تيرهاي زهرآگين جهان‏خواران بوده‏اند".