آيت‏اللَّه مهدي مدرس يزدي در سال 1287 ش (1326 ق) در يزد به دنيا آمد و پس از گذراندن دروس مقدماتي، در سيزده سالگي وارد حوزه علميه قم شد. سپس راهي نجف گرديد و از محضر درس عالمان نامداري همچون سيد ابوالحسن اصفهاني و آقاضياء الدين عراقي به مدارج والاي علمي رسيد. وي همچنين از آيات عظام شيخ عبدالكريم حائري يزدي، سيد حسين بروجردي، سيد محمدتقي خوانساري، سيد ابوالحسن اصفهاني و آقا ضياء الدين عراقي گواهي اجتهاد دريافت كرد و مورد وثوق آنان قرار گرفت. اين فقيه جليل پس از مدتي به اصرار جمعي از مؤمنين تهران به اين شهر عزيمت نمود و به مدت بيش از پنجاه سال در محله امامزاده يحيي، به تدريس خارج فقه و اصول، ارشاد مردم و تأليف كتب پرداخت. همچنين حواشي بر كتب عروةُالوثقي، رسايل و مكاسب و نيز ديوان اشعار از جمله آثار اوست. آيت‏اللَّه مهدي مدرس يزدي سرانجام در 18 شهريور 1371 برابر با 11 ربيع الاول 1413 ق در 83 سالگي به جوار رحمت حق تعالي شتافت.