جهانگردي در دنياي امروز، يكي از بهترين ابزارهاي تبادل و تعامل فرهنگي است و سياحت يا گشت و گذار در سرزمين‏هاي مختلف، از روش‏هاي موفق و گذران سالم اوقات فراغت مي‏باشد. جهانگردي در واقع مجموعه‏اي از سيرو سفرها و سياحت‏هاي داخلي و خارجي است كه با اهداف و نيت‏هاي مختلف انجام مي‏گيرد. جهانگرد كسي است كه به منظور تفريح، بازديد از نقاط ديدني، معالجه، تجارت، ورزش و زيارت به كشور ديگر سفر كند، مشروط بر اين كه مدت اقامت از بيست و چهار ساعت كمتر و از شش ماه بيشتر نباشد و در فاصله‏اي كمتر از هفتاد كيلومتر انجام نگيرد. در ايران، مسأله جهانگردي با نگرش جديد از سال 1317 ش مورد توجه قرار گرفت و براي اولين بار در وزارت كشور، اداره‏اي تحت عنوان امور جهانگردي، سازمان يافت. در سال 1320، اين اداره به شوراي عالي جهانگردي تغيير نام داد و در سال 1342، سازمان جلب سياحان، تصويب و كار خود را شروع كرد. در حال حاضر سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري، زير نظر رئيس جمهور متولي اين امر مي‏باشد.